[เถรี]

ถาม : ทำไมมารเขาสามารถทำเราไปตกอยู่ตรงอรูปพรหมได้ครับ ?
ตอบ : อำนาจเขาครอบคลุมถึงอรูปพรหมอยู่แล้ว

ถาม : แต่ว่ามารก็เป็นเทวดา ในกรณีนั้นใช่หรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ใช่..ความสามารถของเขาสูงกว่าที่เราคิด ตราบใดก็ตามที่จิตใจของสรรพสัตว์ไม่ว่าภพภูมิไหนก็ตาม ยังเข้าไม่ถึงความบริสุทธิ์อย่างแท้จริง ตราบนั้นยังเป็นเชื้อที่ทำให้เขาสามารถอาศัยเกาะเข้าไปได้ มารเขาสุดยอดขนาดนั้น

คุณไปอ่านไปพรหมนิมันตนิกสูตร ที่พระพุทธเจ้าเสด็จขึ้นไปโปรดท้าวพกาพรหม ท่านใช้คำว่า “มารสิงปริสัชชาพรหมท่านหนึ่ง เอ่ยขัดคำองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า อย่าเลยพระสมณโคดม พกาพรหมนั่นแหละถือว่าเป็นหนึ่งแล้ว” สยองนะ..ขนาดพรหมยังไม่เว้นเลย แล้วเราจะเหลือไหม ?

ถาม : อย่างนี้ก็คือ เกาะนิพพานอย่างเดียว ?
ตอบ : เกาะให้ถูกนะ

ถาม : เกาะอย่างไรให้ถูก ?
ตอบ : ทำไปเรื่อย ๆ ก่อน คนจะไปนิพพานเขาไม่เกาะอะไรเลยแม้แต่นิพพาน ตอนแรกต้องเกาะก่อน เกาะเพื่อความแน่นอนก่อน พอเต็มจริง ๆ จะปล่อยเอง ถ้าหากว่ายังเกาะอยู่ ก็ยังไปไม่ได้

นี่เป็นเรื่องเกินความรู้ไป ทำถึงเมื่อไรก็รู้เองว่าวางแล้วจึงไปได้ ถ้าคุณบอกว่าจะไปเชียงใหม่ แล้วกอดต้นเสาอยู่ตรงนี้ ไปได้ไหมเล่า ? ก็ต้องปล่อยเสาต้นนี้ก่อนแล้วถึงจะไปได้

ถาม : แต่ก็ต้องเกาะไว้ คลำ ๆ ทางใช่ไหมครับ ?
ตอบ : เกาะราวบันไดไปเพื่อความมั่นคง พอขึ้นสู่ชั้นบนแล้วไม่มีใครเขาแบกราวบันไดไปหรอก เขาก็ต้องปล่อยก่อน

ถาม : อย่างนี้ก็เหมือนธรรมในธรรม ในมหาสติปัฏฐาน ?
ตอบ : เสียเวลาไปอธิบาย ทำถึงก็รู้เอง ภาษามนุษย์ละเอียดไม่พอ ภาษาหนังสือก็ละเอียดไม่พอ คำว่า "ปัจจัตตัง" นี่รู้เฉพาะตน รู้ในใจจริง ๆ อธิบายยาก

พระบางองค์ท่านไปนิพพานได้ แต่ท่านอธิบายไม่ได้ มีคนไปกราบเรียนถามท่านว่า “หลวงปู่ครับ นิพพานเป็นอนัตตาหรือเป็นอัตตา ?” หลวงปู่บอกว่า “นิพพานก็เป็นนิพพานสิ จะเป็นอัตตาเป็นอนัตตาอย่างไรได้วะ..!” จบเลย ดีที่ท่านไม่บอกว่าเอ็งไปเองแล้วจะรู้ ไปไม่ถึงก็อธิบายไม่ถูก