[เถรี]

ถาม : หลวงพ่อคะ ตัวนี้เป็นตัวอะไร ?
ตอบ : อุ อะ มะ

ส่วนใหญ่ ‘อะ อุ มะ’ เขาใช้แทนพระรัตนตรัย มาจาก อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ตัดคำว่า ‘อะ’ มา อุตตะโม ธัมมะมัชฌะคา ตัดคำว่า ‘อุ’ มา มะหาสังโฆ ปะโพเธสิ ตัดคำว่า ‘มะ’ มา ก็เลยเป็น ‘อะ อุ มะ’

คราวนี้พวกเราเลียนแบบลอกแบบ ยังไม่สามารถที่จะเข้าถึงได้อย่างแท้จริง ก็เหมือนกับเด็กหัดคัดลายมือ ต้องทรงสมาธิแล้วเขียน เขียนเสร็จแล้วต้องใช้ได้เลย คำว่าใช้ได้คือ ต้องมีอานุภาพเลย แล้วการที่จะใช้ได้ต้องเข้าถึงด้วยว่าแต่ละอย่างมาจากไหน เพราะฉะนั้นโบราณท่านเขียนไป ภาวนาไป ลบผงไป เริ่มตั้งแต่ ปถมังพินธุกังชาตัง ทุติยังทัณฑะเมวะจะฯ ไล่ไปเรื่อย

อาตมาไม่ได้เรียนหรอก ฟังพระครูแสงท่านเรียนแล้วอาตมาจำได้หมด คนเรียนป่านนี้ก็ลืมไปหมดแล้ว ตอนช่วงวัยรุ่นกำลังคลุ้มคลั่ง ครูบาอาจารย์ท่านเก่ง ลบผงทะลุกระดานได้ ก็อยากทำบ้าง ก็ไปไล่เขียนไล่ลบผงกัน ไม่ว่าจะเป็น ปถมัง อิทธิเจ ตรีนิสิงเห มหาราช เสียดายก็ตรงที่ว่าพระครูแสงท่านสนใจอะไรไม่นาน