[เถรี]

"ถังไท่จงฮ่องเต้สงสารพญามังกรก็รับปากว่าจะช่วย หลังจากพระกระยาหารกลางวันแล้ว ถังไท่จงฮ่องเต้ก็ชวนเว่ยจิงเล่นหมากรุกกัน ซึ่งหมากรุกจีนแต่ละกระดานบางทีใช้เวลาครึ่งค่อนวัน เล่นไปเล่นมาจนใกล้เวลาบ่ายโมง เว่ยจิงก็ฟุบหลับ ถังไท่จงฮ่องเต้สงสารเสนาบดีที่ทำงานมาหนัก แถมยังโดนบังคับมาเล่นหมากรุกอีก จึงเอาพัดมาช่วยพัดให้

คืนนั้นพญามังกรเดินถือหัวตนเองเลือดโชกมาเลย ต่อว่าถังไท่จงฮ่องเต้ว่าไม่ทำตามที่ตกลงไว้ แถมยังช่วยเขาประหารตัวเองอีก ถังไท่จงฮ่องเต้ก็ตกใจว่าตนเองไปช่วยประหารอย่างไร ? พญามังกรบอกว่า พอถึงเวลาบ่ายโมงตรง เว่ยจิงถือกระบี่มาจะประหารชีวิต เขาก็ต้องหนี เว่ยจิงไล่เขาไม่ทัน แต่ถังไท่จงฮ่องเต้ไปช่วย เอาพัดโบกลมทำให้เว่ยจิงเหาะไล่ตามมาทัน

ตรงจุดนี้เราจะเห็นได้ชัดว่า ในเรื่องกรรมตามที่พระพุทธเจ้าท่านตรัส ไม่ว่าจะหนีไปหลบอยู่ที่ไหนก็หนีไม่รอด ท้ายสุดก็ต้องโดนจนได้ พญามังกรอยู่ในโลกทิพย์ ฤทธิ์อำนาจมีมาก จึงคิดว่าหนีพ้น แต่กรรมก็บันดาลให้ถังไท่จงฮ่องเต้สงสารเอาพัดมาพัดให้เว่ยจิง ปรากฏว่าพัดในโลกทิพย์นั้นกลายเป็นกระแสพายุหอบเว่ยจิงไล่ทันพญามังกร เพราะฉะนั้น..เรื่องของกรรมต้องระมัดระวังให้จงหนัก ไปประมาทว่าเล็กน้อยแล้วทำนี่เสร็จทุกราย..!"