[เถรี]

"จะว่าไปแล้วบรรดานักบวชที่แสบสุดยอดก็มีเยอะมาก หลายท่านก็เบากว่านั้นหน่อยหนึ่ง แค่ใช้วิธีโทรจิกทุกวัน เดี๋ยวก็จะทำบุญอย่างนั้น เดี๋ยวก็ทำบุญอย่างนี้ เดี๋ยวก็ขอให้เป็นประธานงานนั้นงานนี้ ต้องบริจาคเงินเท่านั้นเท่านี้ จนกระทั่งบางทีโยมทนไม่ไหวก็บริจาคซื้อรำคาญไป

อีกประเภทหนึ่งไม่ได้รู้จักกันหรอก แต่รู้ว่าโยมคนนี้ฐานะดี ท่านก็บุกไปยันบ้านเลย ตื๊อให้เป็นเจ้าภาพกฐิน เจ้าภาพผ้าป่า ให้เป็นเจ้าภาพสร้างศาลาสารพัด มีแต่จะสร้างความเสื่อมศรัทธาให้กับญาติโยม

อีกประเภทหนึ่ง โยมเคยไปทำบุญวัดของตัวเอง พอไปทำบุญที่อื่นถึงกับโทรไปด่า สมัยนี้ไม่ค่อยโทรด่าหรอก แต่ไปด่าลงเฟซบุ๊กแทน อาตมาก็ยังสงสัยเหมือนกันว่า ถ้าไปวัดของตัวเองแล้วนี่ห้ามไปที่อื่นเลยหรือ ? อาตมาเองไม่เคยหวงนะ ใครจะไปทำบุญวัดไหนก็ไปเถอะ เดี๋ยวก็กลับมาตายรังเองแหละ...!

เรื่องที่ว่ามาให้ถือเป็นอุทาหรณ์อย่างหนึ่ง ถ้าเป็นพวกร่างทรงหมอผีก็ถือว่าเป็นการหากินของเขา แต่ในส่วนของบุคคลในผ้าเหลืองนั้น บางสิ่งไม่ควรที่จะทำก็ทำกัน จะต้องเป็นหน้าที่ของพระอุปัชฌาย์อาจารย์ที่จะต้องว่ากล่าวสั่งสอน แต่ถ้าพ้นนิสัยมุตตกะไปแล้ว ไม่ต้องฟังคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์แล้ว ก็คงต้องรอท่านได้สติกันเอง"