[ทองหยด]

กราบนมัสการพระอาจารย์ที่เคารพอย่างสูง

ขอกราบเรียนคำถามต่อไปนี้

๑. การเพ่งหน้าจอมือถือหรือคอมฯ ในการดูสื่ออินเทอร์เน็ตหรือโซเชียลกับการเพ่งกสิณต่าง ๆ หรือจดจ่อดูลมหายใจนี่ ใช้กำลังใจคล้ายกันหรือเปล่า เพียงแต่เปลี่ยนจากด้านกิเลสมาปฏิบัติภาวนา

๒. การดูทีวี, สื่ออินเทอร์เน็ตต่าง ๆ ทางคอมฯ มือถือ จำพวก ละคร ข่าว เรื่องทางโลก ๆ โลกีย์ นอกเหนือจากธรรมะแล้ว จะเป็นการทำให้เราชินกับการส่งจิตออกข้างนอก พร้อมซึบซับกับสร้างเสริมอารมณ์กิเลสในจิตหรือไม่ ถ้าเราจำเป็นต้องเห็นหรือดู จะมีวิธีสังเกตสภาพจิตและป้องกันไม่ให้จิตใจไหลหลงไปตามสื่อเหล่านี้

๓. หากเราเห็นกิเลสของตนและยอมรับผิดได้อย่างจริงจัง ไม่ใช่เพียงเพราะทำตามคำสอนครูบาอาจารย์เท่านั้น เป็นเพราะสภาพจิตเราละเอียดขึ้นใช่หรือไม่ ความรู้ลักษณะนี้จะส่งผลเสริมด้านดีถึงความสามารถของจิตทางด้านอื่น ๆ เช่น ทิพจักขุญาณหรือเปล่า

กราบขอขมาและขอบพระคุณพระอาจารย์ค่ะ