[คิมหันต์]

พระเจดีย์ชุยวินต่อง สร้างโดยเจ้าเมืองอมรปุระ ชื่อพระเจ้ามหาเอกราช สร้างแล้วอธิษฐานปรารถนาพระโพธิญาณ นี่ก็เป็นพระโพธิสัตว์แท้อีกท่านหนึ่ง ที่องค์เจดีย์ปั้นใบหน้าของผู้สร้างเอาไว้ด้วย...

ลาเด็กแฝดแล้วฝ่าแดดที่จ้าขึ้นทุกขณะ ไปตามทางที่ขรุขระ สองข้างแห้งแล้งเช่นเดิม ๕๑ ไมล์ผ่านไปด้วยความปวดระบม ก็มาถึงตัวเมืองมะกูย เลี้ยวซ้ายหน้ามหาวิทยาลัย แล้วลงขวามาริมฝั่งแม่น้ำอิระวดี เตรียมข้ามฝั่งไปเมืองมินบู...

แพขนานยนต์ที่จะพาข้ามไปเมืองมินบู

โซยุนท์บอกว่าต้องฉันเพลก่อน เพราะกว่าจะข้ามแพไปคงจะเลยเที่ยง ของเก่ายังไม่ทันย่อย ของใหม่เลยฉันไม่ลง เจอลวดลายแม่ค้าซ้ำเข้าไปอีก พอพระฉันเสร็จเล่นเก็บอาหารเก่าไปเกลี้ยง จัดของให้ฆราวาสโต๊ะหนึ่งอีกต่างหาก มื้อนี้เลยเจอเข้าไปสองโต๊ะ ๑,๗๐๐ จั๊ต..!

ซื้อตั๋วแพขนานยนต์ ๕๐๐ จั๊ต แล้วนั่งรอจนตูดด้านกว่าแพจะข้ามมารับ ยัง...ยังไม่ได้ลงแพหรอก มารดามันบิดตะกูดจนบ่ายโมงครึ่ง จึงยอมให้รถลงแพ แทนที่จะลงให้เรียบร้อยก่อน ถึงเวลาจะได้ออกเลย ตกลงมันแกล้งโง่หรือโง่จริง ๆ ก็ไม่รู้..? แพวิ่งตั้ง ๔๕ นาที พวกเราจึงสั่งน้ำอ้อยสดที่คั้นขายกันอยู่บนแพมาฉันกันก่อน...