[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวถึงมณฑปพระทองคำว่า "คราวนี้จะอลังการงานสร้างมาก ตอนแรกไม่นึกว่าจะได้เฮียจั๊ว (นายเซียงจั๊ว แซ่ตั้ง) มา เพราะว่าลูกศิษย์คนแรกที่ทำงานเกี่ยวกับด้านนี้บอกว่า ไปซ่อมพระที่นั่งจักรีมหาปราสาทอยู่ อาตมาไม่กล้าไปรบกวนเขา ปรากฏว่าไป ๆ มา ๆ เขาคงจะทำงานร่วมกับเฮียจั๊ว

รายโน้นได้รางวัลอะไรสักอย่างจากสมเด็จพระเทพฯ เกี่ยวกับการออกแบบลวดลายไทย คนเขาฝีมือระดับนี้แล้ว จะออกแบบอลังการแค่ไหนก็ได้ สำคัญตรงที่ว่าจะทำให้เหมือนกับแบบ ก็ต้องได้ฝีมือระดับนี้ด้วยกันอย่างเฮียจั๊ว

อาตมาให้แนวคิดคุณประพนทัศน์ไป บอกเขาว่าเคยเห็นมณฑปโบราณที่ทรงเหมือนเรือแล้วมี ๓ ยอดไหม ? เขาบอกเคยเห็น ก็บอกว่านั่นแหละ พยายามปรับให้ออกมาคล้ายแบบนั้นให้ได้แล้วกัน ของเก่าเขาจะโค้งมากเหมือนอย่างกับเรือเลย ตอนนี้ก็เท่ากับมีอะไรสนุก ๆ ให้ทำอีกเยอะ จะไปสิ้นสุดโครงการโน่น เดือนมิถุนายนปี ๒๕๕๙ ปี ๒๕๕๘ พวกเราฉลองศาลา ๑๐๐ ปีหลวงปู่สาย ปี ๒๕๕๙ พวกเราก็ฉลองมณฑป ๑๐๐ ปีหลวงพ่อวัดท่าซุง ถึงเวลาหล่อพระพุทธรูปทองคำเสร็จ เราก็ฉลองพระกันต่อ อาจจะตรงกับช่วง ๑๐๐ ปีหลวงพ่อวัดท่าซุงด้วย

เดี๋ยวต้องดูแบบจากช่างปัทม์ (นายปัทม์ บุณยรังค์) ให้ช่างปัทม์เขาหล่อพระพุทธรูปเป็นบรอนซ์องค์หนึ่งก่อน ถึงจะแพงหน่อย แต่ก็เพื่อจะคำนวณได้ว่าจริง ๆ แล้วต้องใช้ทองคำเท่าไร ถ้าไม่พอจะได้หาเพิ่ม ถ้าพอแล้วอาจจะทำเลย ตอนแรกก็ว่าท่านอาจารย์สุชาติแกปั้นลายสวยมากเลย จะให้อาจารย์สุชาติปั้นองค์พระพร้อมลาย แล้วหล่อทีเดียวให้จบเรื่องไปเลยดีไหม ? แต่พอนึก ๆ ดูแล้ว เรื่องของเครื่องทรงพระนี่ ถ้าถอดไม่ได้ก็เหมือนกับไม่ได้อย่างใจ ต้องถอดได้ จึงต้องสร้างเครื่องทรงต่างหาก

ตอนแรกมณฑปจะปิดทองประดับคริสตัล ก็คิดว่าถ้าใช้ไม้สักทองจะแพงโดยใช่เหตุ แต่ช่างเขาบอกว่าไม้สักทองจะแกะลายได้เนียนที่สุด ในเมื่อเป็นอย่างนั้นก็ต้องยอมแพงหน่อย เพราะถ้าใช้ไม้อย่างอื่นแกะแล้วมาปิดทอง อย่างไรก็ไม่เห็นเนื้อไม้อยู่แล้ว..ใช่ไหม ? ปรากฏว่าเขาบอกว่าไม้สักทองแกะได้ลายเนียนที่สุด ถึงปิดทองแล้วไม่เห็นเนื้อไม้ก็ต้องยอม

คนอื่นเขาทำงานจะช้า เพราะว่าเขารอจนมีเจ้าภาพแล้วเขาถึงทำ ส่วนอาตมาทำไปเรื่อย ๆ คนโน้นให้บ้างคนนี้ให้บ้าง ก็พอไปเอง"