"อาตมาให้งบประมาณสภาวัฒนธรรมตำบล ๗ ตำบลเพื่อทำอาหารที่เป็นวัฒนธรรมพื้นบ้านมาจำหน่ายในงาน ก็มีมอญ กะเหรี่ยง ขมุ ฯลฯ ปรากฏว่าไทยอีสานกินขาดเลย ของรายอื่น ๆ ให้งบประมาณไปแล้วต่อยอดไม่ได้ เพราะว่าอาหารที่ทำมาไม่เป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตา พอวันแรกหมดแล้วก็หมดเลย
แต่ปรากฏว่าของเรือนไทยอีสานนี่ ๕ วันคึกคักมาก ให้ทุนไป ๓,๐๐๐ บาท เขาต่อยอดได้ตั้งหลายหมื่น ข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ปิ้ง ซุปหน่อไม้ ขายกันกระจายเลย อาตมาก็ถามหัวหน้าทีมมอญกับกะเหรี่ยงว่า "ทำไมสู้เขาไม่ได้วะ ?" ก็เพราะว่าอาหารอีสานเขารู้จักกันทั่วประเทศ แต่อาหารมอญอาหารกะเหรี่ยงเขารู้กันอยู่แค่กลุ่มเล็ก ๆ
อาตมามอบเงินให้เขาไปทำ ถ้าหากว่าเขาต่อยอด ได้กำไรก็ใส่กระเป๋าตัวเองไปเลย ไม่ต้องเอามาคืน ได้ลองไปลองชิมดู...อร่อยมาก โดยเฉพาะซุปหน่อไม้ อาตมาฉันข้าวเหนียวหมดไปถุงใหญ่ ฉันเสร็จแล้วต้องทำงานต่อ เดินแทบไม่ออกเลย"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 21-07-2017 เมื่อ 09:43
|