[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "พี่สาวของอาตมาคือพี่อรทัย ตั้งใจไปปฏิบัติธรรมที่วัดท่าขนุน แล้วอยู่ ๆ ก็ล้ม เสียชีวิตไปแล้ว ตอนที่ล้มเขาเอาไปส่งโรงพยาบาล หมอเห็นว่าอาการไม่ดีก็ให้น้ำเกลือ แทงเข็มเท่าไรก็แทงไม่เข้า ท้ายสุดพี่อรวรรณอยู่ด้วย จึงค้นดู เจอตะกรุดมหาสะท้อนเข้าจึงควักออกมา ถึงได้แทงเข็มเข้า สรุปว่าตะกรุดมหาสะท้อน ถ้าตั้งใจอาราธนาจริง ๆ ถึงหมดสติไปก็ยังคุ้มตัวได้อยู่

สมัยก่อนก็มีน้องสาวคือกรรณิการ์ ป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล พี่มุกดาเฝ้าอยู่ใกล้ ๆ หมอแทงเข็มเท่าไรก็แทงไม่เข้า คราวนี้คนป่วยร่างกายหมดกำลัง เข็มแทงไม่เข้าแต่เจ็บ ยายนั่นแกก็รู้ตัว ผลักพี่มุกดา ”ไป..ออกไป ๆ” ไม่มีแรงจะพูดยาว พูดได้แค่นั้น

พี่มุกดาก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องออกไป พอวิ่งออกไปข้างนอก หมอถึงแทงเข็มเข้า นั่นตะกรุดมหาสะท้อนอยู่ที่อีกคนนะ แต่อยู่ในกรณีที่รัศมีแผ่ถึง ก็ป้องกันอีกคนได้ด้วย"

ถาม : ทั้ง ๆ ที่เจ้าตัวเขาไม่ได้อาราธนาหรือคะ ?
ตอบ : เหมือนกับคลื่นที่ส่งจากดาวเทียมมา จะมีจุดครอบคลุม ก็คือคลุมได้กว้างแค่ไหน คราวนี้พี่มุกดาไปอยู่ใกล้ก็เลยคลุมน้องไปด้วย ปรากฏว่าน้องซวย โดนเข็มจิ้มเท่าไรก็ไม่เข้า คนป่วยกำลังไม่มี จิ้มไม่เข้าเขาก็เจ็บ