[เถรี]

ถาม : พอนั่งสมาธิแล้วฟุ้งซ่าน จิตเราปรุงแต่งแต่เรื่องไร้สาระค่ะ ?
ตอบ : สังเกตว่าเราไปฟุ้งซ่านเกี่ยวกับอนาคต หรือว่าไปยุ่งเกี่ยวกับอดีต ซึ่งเป็นการส่งใจออกทั้งคู่ ต้องหยุดอยู่กับปัจจุบัน คือลมหายใจเข้าออกของเราเฉพาะหน้า เพราะฉะนั้น..ทันทีที่รู้ตัว ให้ดึงความรู้สึกทั้งหมดกลับเข้ามาที่ลมหายใจใหม่ ซักซ้อมทำอย่างนี้บ่อย ๆ จนสภาพจิตเคยชิน แรก ๆ ก็เหมือนกับลิง เผลอเมื่อไรก็เผ่นไปแล้ว เผลอเมื่อไรก็กระโดดไปทางโน้นทางนี้ แต่ถ้าเราเคยชิน ต่อไปเราก็สามารถผูกให้อยู่กับที่นาน ๆ ได้ ทันทีที่รู้ตัวว่าเราส่งจิตออกนอก ให้ดึงกลับมาที่ลมหายใจเข้าออกของเราใหม่ อยู่กับลมหายใจเข้าออกให้ได้

ถาม : หายใจเข้าหรือหายใจออก รู้สึกว่ากลวง ๆ ค่ะ ?
ตอบ : อยู่ตรงนั้นแหละ จะรู้สึกอย่างไรก็ช่าง ถ้าอยู่กับลมหายใจเข้าออกได้ก็รอดตัวไปชั่วคราว