[ลัก...ยิ้ม]

ทีนี้ครั้นต่อมา ๒ วัน ก็มีโยมเอาผ้ามัสลินอย่างดีมาถวายอีก แต่ก่อนเรียกว่าไม้หนึ่ง ก็ตัดจีวรได้ผืนหรือสองผืนนี้แหละ ทีนี้หลวงปู่ก็เอาผ้านั้นไปวัดจีวรครองของท่านเสียก่อน ท่านไม่ยอมเปลี่ยน หลวงปู่ใช้ไม้บรรทัดวัดกุสิว่า กว้างเท่าไหร่ อนุวาตกว้างเท่าไหร่ วัดเอาตัวเท่าจีวรท่านมาตัด ท่านใช้ขันธ์ ๙ วัดทุกชิ้นทุกส่วนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็มีสามเณรมาช่วยตัด หลวงปู่เป็นคนตัดเอง พอตัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เอาไปให้พวกลูกหลานแม่นุ่ม แม่นิลนั้น เดินจักรให้เสียก่อน แล้วก็มาสอยมือ ประมาณ ๗ วันก็เสร็จ แล้วก็ย้อมแก่นขนุน จนกระทั่งสีได้ที่เหมือนสีสังฆาฏิ

พอเสร็จแล้ว ก็ให้เณรทองคำไปหากิ่งไม้แห้งมาให้ มาปักไว้ที่บันไดท่าน แล้วก็เอาเทียนไขมาจุดไว้แล้วเอาผ้าพาดไว้ หลวงปู่ก็ไปเดินจงกรม คอยดูท่านว่าจะชักผ้าบังสุกุลให้หรือไม่ พอท่านเดินจงกรมเสร็จประมาณ ๒ ทุ่ม ท่านก็ขึ้น ท่านชักเอาผ้าแล้ว ท่านก็ไปถอนจีวรครองของท่านออกตามพระธรรมวินัย แล้วก็พินทุอธิษฐานจีวรที่หลวงปู่ตัดเอาไปถวายท่านนั้น ท่านเอาเป็นจีวรครอง พอตื่นเช้ามาจีวรเก่าของท่านนั้นมันขาด ท่านปะโน่นปะนี่ เราก็เอาไปซักให้ดีแล้วก็มาเย็บเป็นผ้าปูนอนหรือที่นอนของท่าน อันนี้ก็เรียกว่าได้ปฏิบัติท่านอย่างใกล้ชิด