[เถรี]

อีกครั้งหนึ่งอาตมาไปเหยียบ งูเข้าเต็ม ๆ เป็นงูตระกูลงูแมวเซาที่โบราณเขาเรียกว่า งูกล่อมนางนอน เนื่องจากว่าช่วงนั้นอยู่ที่เกาะพระฤๅษีแล้วน้ำท่วม บรรดางูก็ขึ้นมาหาที่นอนกัน อาตมาเองใส่แว่นมองไม่ชัดคิดว่าเป็นกิ่งไม้ เหยียบเข้าไปเต็ม ๆ เจ้างูก็ฉกเข้าเต็มหลังเท้าเหมือนกัน อาตมาสลัดเท้าไปข้างหน้า ทั้งงูทั้งรองเท้าบินเฉียดหัวพระครูน้อยไปนิดเดียว..!

ก็ใช้วิธีเดิมเอาน้ำล้างแล้วก็ทายา แต่ไม่ใช่ว่าพิษงูจะไม่มีผล เพราะว่าพิษงูยังคงทำงานตามปกติ ก็คือวิ่งจากจุดที่โดนกัดขึ้นมาข้างบน ตอนที่โดนกัดที่ข้อมือก็วิ่งมาถึงข้อศอก แต่ไม่สามารถจะพ้นจากข้อศอกไปได้ เพราะยันต์เกราะเพชรกันเอาไว้ให้ จึงโดนดันกลับไปที่บาดแผล แล้วก็วิ่งจากบาดแผลมาที่ข้อศอกอีก ๓-๔ วาระด้วยกัน ประมาณครึ่งชั่วโมงก็สลายไปเฉย ๆ

ตอนที่โดนกัดที่เท้าก็ลักษณะเดียวกัน ก็คือ วิ่งขึ้นมาได้ไม่เกินหัวเข่า แต่ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายโดนงูกัด อาตมาขอแนะนำว่าให้ไปหาหมอ เพราะไม่แน่ใจว่าท่านทั้งหลายจะสามารถรักษาศีล ๒ ข้อได้เคร่งครัดแค่ไหน ส่วนอาตมาเองเป็นพระ ถ้ารักษาศีล ๒ ข้อที่หลวงปู่ปานขอไว้ไม่ได้ มีการไปลักขโมยเขา หรือมีการไปดื่มสุราเมรัย ก็ถือว่าสมควรตาย...!