[เถรี]

"เวลาเข้าป่าปัจจุบันนี้ นอกจากความประพฤติที่ไม่เหมาะสมแล้ว ยังมีอีกหลายประเภท บางประเภทอยู่รวมกับคนอื่นไม่ได้ ก็เลยต้องไปธุดงค์ ฟัง ๆ ดูแล้วก็น่าจะคาดได้ว่าความประพฤติของท่านเป็นอย่างไร

อีกประเภทหนึ่งคือเข้าป่าเพื่อไปดูดยาบ้า พวกนี้ถึงเวลาแล้วคึกมาก วิ่งแข่งกันขึ้นเขา บางทีก็คว้ามีดสปาตาร์คนละอัน เฉาะหัวกัน ก็กลายเป็นว่าการธุดงค์สมัยนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นอย่างที่หลวงปู่บุดดาท่านว่า คือ ไม่ใช่ "ธุดงค์" แต่เป็น "ถูดง" ธุตะ+อังคะ แปลว่า องค์คุณเครื่องเผากิเลส ต้องไปเผากิเลส แต่อันนี้เขาไปถูดงอย่างที่หลวงปู่ท่านว่า

ช่วงที่เป็นเจ้าคณะตำบลชะแลอยู่ เป็นตำบลที่อยู่ปากทางทุ่งใหญ่ จะมีพระธุดงค์มาขอหนังสือเพื่อผ่านเข้าทุ่งใหญ่เยอะมาก ปีหนึ่งต้องเซ็นให้เป็นร้อยเลย เราก็มองว่าพวกนี้เขาซื่อดีนะ ตอนเราเข้าไปไม่ว่าจะทุ่งใหญ่หรือห้วยขาแข้ง ไม่เคยมีใบอนุญาตเลย เพราะว่าเขาตั้งเป็นด่านชัด ๆ

เดินไปก็มีป้าย "อีกสามร้อยเมตรจะถึงด่าน" "อีกห้าร้อยเมตรจะถึงด่าน" แล้วเราจะเดินไปทำไม ? เราก็อ้อมเข้าป่าไปเลยสิ ผ่านไปแล้วค่อยออกมาใหม่ พวกนี้เขาซื่อมาก จะต้องผ่านด่านให้ได้ คือ หน่วยป่าไม้ทุกแห่ง เขากลัวว่าเราจะไม่รู้ว่าเขาอยู่ตรงไหน เขาจะมีป้ายบอกเป็นระยะ ๆ ไป พอใกล้ถึงด่านเราก็แวบเข้าป่าไป อ้อมไปอีกทาง พ้นไปไกลค่อยโผล่ขึ้นมาบนถนนใหม่"