"สิ่งที่ท่านทั้งหลายทำคือสมาธิ เขาบอกว่า สมาธิถ้าทำมากเกินไปก็จะติดในถีนมิทธะ อันนี้ก็ผิด ถีนมิทธะเกิดขึ้นเพราะสมาธิน้อยเกินไป ถึงได้ง่วงเหงาหาวนอน ถ้าสามารถคล่องตัวถึงระดับสมาปัชนวสี สามารถเข้าถึงฌานระดับไหนที่เราต้องการได้ทุกวินาที ถีนมิทธะจะไม่เกิด
ก็แปลว่า สายการปฏิบัติที่ตอนนี้เป็นที่นิยมทั่วประเทศไทย มีศาสนิกอีกเกินครึ่งก็ผิดอีกแล้ว คู่แข่งหายอีกครึ่งหนึ่งแล้ว โอกาสบรรลุมรรคผลของเรามีมากขนาดนี้ ตั้งใจทำให้จริง ๆ จัง ๆ หน่อยได้ไหม ? เรียนปริญญาตรี ๕ ปี เรียนปริญญาโทอีก ๓ ปีไม่จบสักที จะหมดสภาพนักศึกษาอยู่แล้ว ตั้งหน้าตั้งตาเรียนให้จบสักทีดีไหม ? โอกาสมีมากขนาดนี้แล้ว ถ้าใครคิดจะสละสิทธิ์ อาตมาไม่โมทนาด้วย แต่ก็สละไปเถอะ คนอื่นจะได้มีโอกาสมากขึ้น
ก็แปลว่าเราต้องใช้ความพยายามให้มากกว่านี้ อาตมาพินิจพิจารณาดูแล้ว ในเรื่องของบารมี ๑๐ จำเป็นต้องสร้างสมให้ครบถ้วนสมบูรณ์ เพื่อที่จะบรรลุมรรคผล ที่เราขาดหนัก ๆ เลยก็คือ วิริยบารมีกับปัญญาบารมี ความเพียรไม่พอ ปัญญาก็ไม่พอ แปลว่าต้องขยันกว่านี้
ส่วนใหญ่เราใช้ความขยันในทางที่ผิด เมื่อคืนอาตมากลับที่นอนไปสามทุ่มครึ่ง โยมยังนั่งเขี่ยไลน์กันไม่เลิกเลย ไม่รู้ว่าเขี่ยมาตั้งแต่เมื่อไร ? ตีเสียว่าเลิกทำวัตรทุ่มครึ่งถึงสามทุ่มครึ่งก็ ๒ ชั่วโมง เราปฏิบัติธรรมตรงนี้แปดโมงครึ่งถึงสิบโมง ก็ ๑ ชั่วโมงครึ่ง ถ้าสมมติว่าเราหาเงิน ๑ ชั่วโมงครึ่งแล้วไปใช้ ๒ ชั่วโมง แล้วเงินจะพอใช้ไหม ? เราเอาสิ่งที่เราสร้างได้ไปอีลุ่ยฉุยแฉก เป็นลูกล้างลูกผลาญเสียหมด ต่อให้พ่อแม่ร่ำรวยล้นฟ้าขนาดเจ้าสัวซีพี ก็คงไปไหนไม่รอดหรอก เพราะว่าเราไปตามใจกิเลสมากกว่า"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 07-11-2017 เมื่อ 17:19
|