[เถรี]

ถึงแม้อาตมาจะศึกษาวิชาการเหล่านี้มา ซึ่งบางอย่างก็ไกลเกินไป คำว่าไกลเกินก็คือห่างพระรัตนตรัยมากไป อาตมาไม่เก่งเหมือนครูบาอาจารย์ ก็อย่าไปทำเลย แทนที่จะนึกถึงพระดันไปนึกถึงลิง ถ้าตายตอนนั้นอาจจะไปเกิดเป็นลูกลิงพอดี..!

แต่คราวนี้ลูกศิษย์ดันคัน ได้ตำราไปก็สร้างเรื่อยเปื่อย เอามาเข้าพิธีด้วย ถ้าโยมสังเกตจะเห็นว่า อาตมาเองแม้ขนาดทำตะกรุดพยัคฆราชเกราะเพชร ก็ยังเอายันต์เกราะเพชรที่เป็นพุทธบารมีใส่เข้าไป ไม่ต้องการให้ไปไกลเกิน ถ้าไกลเกินคุณพระเมื่อไร เดี๋ยวจะกู่กลับยาก..!

แล้วอีกส่วนหนึ่งก็คือ การที่เราสร้างวัตถุมงคลเป็นรูปพระ การพุทธาภิเษกก็เป็นไปโดยง่าย เพราะว่าเสกพระเป็นพระไม่ลำบาก สักพักเดียวก็เรียบร้อย แต่วัตถุมงคลรูปอื่น ๆ โดยเฉพาะบรรดาสิงสาราสัตว์ ต้องเสกลิงให้เป็นพระนั้นยากสุด ๆ อันนี้ยังไม่เท่าไร ที่วัดบ้านห้วยน้ำขาวอาตมาต้องเสกควายเป็นพระ..! ฉะนั้น...อะไรก็ตามที่ห่างพระรัตนตรัยมากไป คนเสกจะเหนื่อยมาก

ญาติโยมทั้งหลาย ในส่วนนี้พวกเรามีหน้าที่ ถึงเวลาก็นึกถึงบารมีพระท่านให้ช่วยสงเคราะห์ ท่านจะสงเคราะห์ในด้านไหนเราก็รับทั้งหมด ถ้าให้ด้านเดียว ก็ขอรวยไว้ก่อน มีเงินแล้วสบาย ขับรถหรูชนตำรวจตายยังไม่เป็นอะไรเลย..! ดังนั้น...ต้องเอารวยไว้ก่อน