[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เรื่องของบุญกุศลเป็นเรื่องที่ไม่ควรประมาท ถ้าระหว่างเรานั่งรถเดินทางมาแล้วแหกโค้งไป บุญอะไรก็ไม่ทันได้ทำ เพราะฉะนั้น...ถ้าเป็นไปได้ก็คือทำบุญทุกอย่างที่ขวางหน้า ตั้งแต่ลืมตาตื่นจนหลับตาลงไป

ทานมัย บุญอันสำเร็จด้วยการให้ทาน วันนี้เราได้เสียสละให้ทานทั้งคนและสัตว์หรือไม่ ? สีลมัย บุญอันสำเร็จด้วยการรักษาศีล เรารักษาได้ทุกสิกขาบทบริสุทธิ์บริบูรณ์หรือไม่ ? ถ้าข้อไหนบกพร่องก็ให้ตั้งใจว่า ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปเราจะรักษาให้บริสุทธิ์บริบูรณ์

ภาวนามัย บุญสำเร็จจากการภาวนา ดูว่าวันหนึ่งเรามีเวลาภาวนามากน้อยแค่ไหน ? ตั้งใจทำ ไม่ตั้งใจทำมีเท่าไร ? อปจายนมัย บุญจากการอ่อนน้อมถ่อมตน การอ่อนน้อมถ่อมตนผู้อื่นเห็นก็เย็นตาเย็นใจ เกิดความรักใคร่เมตตา เราสร้างความดีให้เกิดขึ้นในใจคนอื่น เราก็ได้บุญได้กุศลนั้นด้วย

เวยยาวัจจมัย บุญในการขวนขวายช่วยเหลืองานบุญคนอื่น หรือช่วยทำงานในวัด ไม่ว่าจะเป็นกวาดวัด ถูวัด ช่วยจัดเก็บสถานที่ ทำอาหาร เป็นต้น ปัตติทานมัย ทำบุญแล้วตั้งใจอุทิศให้คนอื่น สิ่งที่เราทำมาโดยยาก ในเมื่อเราทำมาโดยยาก ยังสามารถสละออกให้คนอื่นได้ สภาพจิตที่ประกอบไปด้วยความเมตตา ความเสียสละขนาดนั้น ก็จัดเป็นบุญใหญ่"