[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "คนเรายิ่งห่วงใยสุขภาพ ร่างกายก็ยิ่งแสดงความไม่เที่ยงกับความทุกข์ให้เห็น เหมือนกับยิ่งรักษาก็ยิ่งป่วย ถ้าทำไม่รู้ไม่ชี้ นอนกลางดินกินกลางทราย จะไม่ค่อยเป็นอะไร

๒-๓ วันที่ผ่านมานี่อาตมาตากแดดจนตัวไหม้เลย ไปคุมงาน เป็นช่วงเทคอนกรีตพื้นชั้น ๒ ของศาลา คราวที่แล้วเท ๒ ใน ๕ คนงานใช้เวลาเกือบทั้งวัน ครั้งนี้เท ๓ ใน ๕ ก็เลยต้องไปดูเอง โดยให้สัญญากับคนงานไว้ว่า เสร็จเมื่อไรเอ็งเลิกได้เลย รับค่าแรงไปเต็มวัน บ่ายสองก็เสร็จแล้ว สมควรตายจริง ๆ..! เมื่อให้ค่าแรงรายวัน เขาก็แค่ทำให้ได้วัน แต่คราวนี้พอรู้ว่าเสร็จแล้วเลิกได้เลย พักเดียวก็เสร็จ

วันก่อนไปโค่นต้นมะม่วง เทพื้นเสร็จ รุ่งขึ้นทดสอบเลย ต้นมะม่วงใหญ่เป็นโอบ ช่างเขาไม่ยอมให้โค่น เขาบอกว่าเทพื้นแล้วพื้นยังไม่แห้ง ฟาดลงไปพื้นจะแตกหมด อาตมาก็เลยบอกว่าวิศวกรกับอาตมาคนละทฤษฎีกัน ของอาตมานี่พื้นยังไม่แห้งย่อมยืดหยุ่นได้ ฟาดลงไปเถอะ แต่ถ้าแห้งแล้วฟาดลงไป ยืดหยุ่นไม่ได้พื้นจะแตก ว่าแล้วก็ทดสอบให้ดูด้วยการโค่นใส่ไปเลย ปรากฏว่าทฤษฎีของอาตมาถูก ของเขาผิด

เพราะฉะนั้นพวกวิศวกรโครงสร้างต้องไปเรียนทฤษฎีใหม่ เรียนตำรามาหัวจะผุ เขาต้องให้คอนกรีตเซ็ตตัว ๒๐ วัน โอ้โฮ...แล้วอีก ๒๐ วัน เราทำงานได้ตั้งเท่าไร กิ่งมะม่วงใหญ่ขวางอยู่ ต้องขอยืนยันว่าไม่ใช่ต้นนะ แต่ใหญ่เป็นโอบเลย ก็ต้องเอาลง ฟาดลงไปตูม..! แผ่นดินไหวเลย พวกช่างไม่มีใครกล้ายืนดูสักคน คงคิดว่ายับเยินแน่ ๆ เพราะโรงพยาบาลรามาธิบดีเพิ่งพัง แล้วอีกวันก็อ่างเก็บน้ำพัง แค่เขาทดสอบครั้งแรกก็พังเลย"