ถาม : ภิกษุที่เป็นวิกลจริตพอบวชเข้ามาแล้วห้ามสึกหรือครับ ?
ตอบ : ไม่ใช่ห้ามสึก แต่สึกไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าท่านสึกด้วยความเต็มใจหรือเปล่า
ถาม : เหมือนมีพระวินัยเว้นไว้ด้วยว่า ยกเว้นภิกษุวิกลจริต
ตอบ : จำเป็นต้องเว้น เพราะท่านไม่ได้มีเจตนาจะไปละเมิดศีล แต่ทำไปเพราะตอนนั้นสติไม่สมบูรณ์
ถาม : แล้วถ้าคนที่บวชไปแล้วปฏิบัติเคร่งเครียดจนเกิดวิกลจริต พระพุทธศาสนาจะเลี้ยงไว้จนกว่าชีวิตจะหาไม่หรือเปล่าครับ ?
ตอบ : จนกว่าจะหาย ส่วนหายแล้วท่านจะอยู่หรือไม่อยู่อีกเรื่องหนึ่ง แต่พระพุทธเจ้าท่านยกไว้ให้เลย เรียก อมูฬหวินัย เป็นพระวินัยที่ยกให้สำหรับภิกษุที่กระทำอาบัติในระหว่างวิกลจริต ว่าปรับท่านไม่ได้ เพราะตอนนั้นไม่มีสติ การที่ภิกษุจะลาสิกขาหรือว่าสึกจากความเป็นพระ ท่านบอกว่าต้องเป็นผู้มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ บุคคลที่รับรู้การสึกต้องเป็นผู้ที่รู้เดียงสา ก็คือเข้าใจว่าท่านขอสึก ไม่ใช่สึกกับต้นโพธิ์..!
จะว่าไปแล้วท่านก็กันเอาไว้เหมือนกัน เพราะถ้าท่านไม่อยากจะสึก พอได้สติขึ้นมา อ้าว...ทำไมเรากลายเป็นอย่างนี้ไปแล้ว
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 03-10-2013 เมื่อ 01:58
|