[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "วันนี้วันที่ ๕ กันยายน ครบรอบวันมรณภาพของหลวงปู่มหาอำพัน หลวงปู่มรณภาพปี ๒๕๓๒ ถึงตอนนี้ ๒๕ ปีแล้ว ขึ้นปีที่ ๒๖

วันก่อนไปไล่สายครูบาอาจารย์ เพื่อเตรียมไว้สำหรับหนังสือประวัติตัวเองตอน ๖๐ ปี เพิ่งรู้ตัวว่าอาตมามีครูบาอาจารย์เยอะมาก ครูบาอาจารย์แบบสืบสาวได้จากตัวเองขึ้นไปถึงท่าน จากท่านขึ้นไปถึงครูบาอาจารย์ของท่าน ฯลฯ โอ้โฮ... ขนาดสืบสาวได้ยังเยอะขนาดนี้ แล้วพวกท่านที่มาบอกโดยที่คนอื่นไม่รู้เรื่อง มีอีกตั้งเท่าไร"

ถาม : รวมเบ็ดเสร็จแล้วเท่าไร ?
ตอบ : น่าจะถึง ๒๐ สายแล้วกระมัง ? บางสายก็มาตรงเลย ๑, ๒, ๓, ๔, ๕ บางสายก็แตกออก ๆ ๆ แล้วค่อยเลี้ยวเข้ามา

เสียดายว่า วิชาการจากรุ่นหนึ่งไปสู่รุ่นหนึ่งมักจะด้อยลงไปเรื่อย ๆ เหตุที่เป็นอย่างนั้น เพราะว่าอันดับแรกก็คือว่า ลูกศิษย์ไม่มีความอดทนและเพียรพยายามเท่ากับอาจารย์ อันดับที่สองก็คือ ไม่มีความอดทนในการที่จะฝึกปรือตัวเองเพื่อให้มีความสามารถเท่ากับครูบาอาจารย์ อันดับที่สามก็คือ ครูบาอาจารย์บางท่านมีไม้ตายบางอย่างที่สูญสิ้นไปเฉพาะตัวเท่านั้น

แรก ๆ พออาตมาจับเรื่องเลขเรื่องยันต์ เอ..ทำไมแปลกมาก พอจับก็รู้เลยว่าขึ้นอย่างไร ลงอย่างไร ลงอักขระตัวไหนก่อน ทั้ง ๆ ที่บางทีเขาทำเป็นตารางกล ที่แท้ของบางอย่างพอศึกษามาชาติแล้วชาติเล่า เหมือนกับฝังอยู่ในดีเอ็นเอ พอจับเข้าไปหน่อยก็จำได้หมด