[เถรี]

ทางด้านประเทศจีนในสมัยราชวงศ์ถัง จึงได้มีการสร้างองค์พระไภษัชยคุรุโพธิสัตว์ขึ้นมา โดยมีการบรรจุเม็ดโลหะไว้ข้างใน ทางฝ่ายมหายานในสมัยก่อนถือว่า เขย่าองค์พระให้มีเสียงดังก็เท่ากับสวดมนต์ไปครั้งหนึ่ง สิ่งที่บรรจุไว้ข้างในนั้น ปกติแล้วมักจะเป็นกระดาษจารึกบทสวดมนต์ที่ตนเองชอบใจ ตอนหลังพัฒนาขึ้นจึงหล่อเป็นเม็ดโลหะ เวลามีคนเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะอัญเชิญองค์พระกริ่ง ก็คือ พระไภษัชยคุรุนี้ ไปเป็นมิ่งขวัญของคนป่วย ขับไล่โรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ ตอนหลังจึงเอามาทำน้ำมนต์รักษาโรค

เมื่อประเทศจีนกับประเทศไทยมีการค้าขายกัน บรรดาชาวจีนที่นับถือพุทธศาสนามหายานที่เป็นพ่อค้า ก็นำเอาพระกริ่งนี้ติดตัวมา เพื่อเป็นมิ่งขวัญกำลังใจเวลาเดินทางไปต่างแดนเป็นระยะเวลาหลาย ๆ ปี พระกริ่งก็เริ่มปรากฏขึ้นในประเทศไทยในสมัยกรุงศรีอยุธยา เพราะว่าพ่อค้าสำเภาจีนมาค้าขายกันมาก

ดังนั้น..พระกริ่งที่สืบสายมาจากประเทศจีนในบ้านเราเป็นพระกริ่งใหญ่ ปัจจุบันนี้องค์งาม ๆ ราคาเป็นล้านบาทเลย ส่วนพระกริ่งบาเก็งที่ขุดพบที่เขาพนมบาเก็ง ประเทศเขมร ก็มาจากพ่อค้าจีนเช่นกัน