[เถรี]

หลวงพ่อมนัส มนฺตชาโต ก่อนหน้านี้ท่านอยู่ที่วัดทุ่งจันดำ พอญาติโยมไปกวนมาก ๆ ท่านก็ย้ายหนีไปที่วัดคลองเกวียนลอย ไป ๆ มา ๆ ตอนนี้มุดหายเข้าป่าไปอีกแล้ว ไปตั้งสำนักสงฆ์เขาแหลมขึ้นมาอีก แต่จริง ๆ ต้องบอกว่า พระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ จะอยู่ไกลแค่ไหนโยมก็ไปถึง วันนี้เรามีโอกาสกราบพบท่านที่นี่ อาตมาเองก็ไม่ได้เจอท่านนานมากแล้ว

สมัยก่อนเวลาอยู่วัดท่าซุง ด้วยความที่เป็นลูกหลวงพ่อเหมือนกัน ก็รักใคร่สนิทสนมกันเหมือนพี่เหมือนน้อง จริง ๆ แล้วถ้าไม่ใช่พระที่อายุมาก ๖๐ - ๗๐ ปีขึ้นไป จะเรียกว่าหลวงพี่ทั้งนั้น ทั้ง ๆ ที่หลวงพี่ท่านนั้นอาจจะเป็นพระอาจารย์คู่สวดของเราเอง ซึ่งโดยปกติแล้วพระท่านจะเรียกพระอาจารย์คู่สวดของตนว่าพระอาจารย์ แต่พวกเราไม่มีพระอาจารย์ มีแต่หลวงพี่กันทั้งวัด ก็เลยเป็นความเคยชิน พอถึงเวลาเผลอเรียกหลวงพี่มนัส เดี๋ยวลูกศิษย์ท่านได้ยินก็มองตาเขียวปั๊ด..!

หลวงพ่อมนัสท่านน่าเป็นห่วง เพราะเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นประจำ พระสายหลวงพ่อจะหาท่านที่แข็งแรงเป็นปกติได้ยากมาก เพราะส่วนใหญ่สมัยก่อนเป็นทหารออกรบ ฆ่าเขาไว้เยอะ ถึงเวลาเศษกรรมตามทัน อาตมาเองก็ป่วยหนักมาตั้งแต่อายุเพิ่งจะพ้น ๒๐ ปี ป่วยมา ๓๐ กว่าปีแล้ว