[เถรี]

"เรื่องที่น่าตกใจก็คือเรื่องของครูข่มขืนศิษย์..! ซึ่งผิดจรรยาบรรณวิชาชีพของความเป็นครูอย่างร้ายแรง เหมือนกับสำนวนไทยที่ว่า "สมภารต้องไม่กินไก่วัด" ที่แสดงถึงจรรยาบรรณของเจ้าอาวาสว่า ถึงจะเป็นไก่ในวัดที่ตนเองดูแลอยู่ ก็ห้ามผิดมารยาทไปกินเข้าอย่างเด็ดขาด..!

ที่ตกใจนั้นไม่ใช่เรื่องของครูข่มขืนศิษย์ แต่เป็นเรื่องของเพื่อนครูที่ออกมาปกป้องครูด้วยกันว่า การที่ลูกศิษย์ซึ่งถูกข่มขืนไปแจ้งความจับครูนั้นเป็นความอกตัญญู เนรคุณต่อครูอย่างแรง..!

ถ้าอาตมาเป็นผู้มีอำนาจในกระทรวงศึกษาธิการ จะสั่งไล่ครูผู้ที่ออกมาปกป้องครูด้วยกันเช่นนี้ออกทันที ในเรื่องที่มีความผิดทางอาญาชัดเจนอย่างนี้ ผิดจรรยาบรรณในวิชาชีพอย่างร้ายแรงขนาดนี้ กลับมีแนวคิดบิดเบี้ยว เห็นผิดเป็นชอบ เห็นว่าผู้ถูกทำร้ายเป็นคนเนรคุณ

ถูกต้องที่ว่าบางทีอาจจะไม่ใช่การข่มขืน อาจจะเป็นการสมยอมกันก็ได้ แต่อย่าลืมว่านี่คือเยาวชน อายุยังไม่เกิน ๑๕ ปี ถึงจะสมยอมอย่างไรก็ผิดคดีอาญาร้ายแรง คนเป็นครูจะต้องมีกำลังใจที่หนักแน่น เข้มแข็ง ช่วยป้องกันไม่ให้ศิษย์หลงเดินไปในทางที่ผิด ไม่ใช่ไปช่วยลูกศิษย์ทำชั่วเสียเอง

แม่พิมพ์ที่บิดเบี้ยวอัปลักษณ์เช่นนี้ จะผลิตบุคคลที่ออกมาเป็นกำลังของชาติในภายหน้าได้บิดเบี้ยวเละเทะขนาดไหน ? คนเป็นครูมีหน้าที่ในการสอนศีลธรรม คุณธรรม จริยธรรม แก่เด็ก ๆ แต่ตนเองกลับบกพร่องทางศีลธรรม คุณธรรม และจริยธรรมอย่างร้ายแรงเช่นนี้ สมควรที่จะถูกกำจัดออกไปจากวงการครูอย่างรวดเร็ว จะได้ไม่เอาแนวคิดชั่วร้ายเช่นนี้ไปเผยแพร่แก่เด็ก ๆ จนเติบโตขึ้นไปเป็นกากเดนของสังคมในภายหน้า"