[สุธรรม]

ความหล่อช่วยได้..!

เสียงกระหึ่มของ Big Bike สองคันเรียกสายตาของพวกเราไปรวมกัน สิงห์มอเตอร์ไซค์ในชุดหนังสีน้ำเงินคาดเหลือง ใส่หมวกนิรภัยครบครัน นำรถไปจอดที่หน้าประตูกระจกของร้านสะดวกซื้อ แล้วถอดหมวกเดินเข้าร้านไปทำภารกิจของตนเอง แต่ที่เรียกสายตามากกว่าก็คือ “รถสามล้อ” ที่สวยโคตร ๆ มีเบาะนั่งแบบเอนเกือบจะนอนอยู่ที่ช่วงเครื่องยนต์ ล้อหลังทั้งสองใหญ่เท่ากับล้อรถเก๋งทั่วไป แต่ด้านหน้ารถเป็นแฮนด์สูงหน้าตาออกไปทางฮาร์เล่ย์ เดวิดสัน สองข้างเบาะนั่งและหลังล้อหน้า มีโครงเหล็กนิรภัยช่วยป้องกันเวลารถคว่ำ สวยสะดุดตาขนาดท่านประธานรุ่นทดลองนั่งดู แต่หุ่นท่านไม่ใหญ่แบบฝรั่ง เลยเหมือนชะนีโหนกิ่งไม้มากกว่า..!

แต่พอคุณโอ๋ซึ่งเจรจากับเจ้าของรถอยู่พักหนึ่ง จับมือตบหลังตบไหล่กันเสร็จ ก็มาทดลองนั่งดูบ้าง กลับกลายเป็นหนังคนละม้วน เพราะว่าดูหล่อและเท่มาก แสดงว่ารถแบบนี้เหมาะกับคนรูปหล่อหรือตัวสูงใหญ่เท่านั้น ใครที่รูปไม่หล่อ เกิดหน้าน้ำน้อยหรือประเภทขาดสารอาหาร อย่าได้พยายามทดลองหรือว่าหาซื้อมาขี่เป็นอันขาด นอกจากจะเปลืองเงินโดยใช่เหตุแล้ว ยังจะกลายเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ในด้านเสีย ๆ หาย ๆ ไปอีกนาน เป็นนายแบบให้พวกเราถ่ายรูปกันเสร็จ มัคคุเทศก์รูปหล่อก็นิมนต์ขึ้นรถ อาตมาขึ้นไปได้ก็ถอดอังสะกันหนาวออก พับเก็บใส่กระเป๋าโน้ตบุ๊กเพราะว่าเริ่มร้อนแล้ว...

พอมัคคุเทศก์ของเราสั่งให้ออกรถ นายสันโดษที่ยังไม่ยอมกดปุ่มปิดประตูสักทีก็ท้วงว่า “Two more” เล่นเอาพวกเราหลายคนอัศจรรย์ใจ เพราะว่านาน ๆ ทีดอกพิกุลถึงจะยอมร่วง สักพักหนึ่งก็เห็นว่า “อีกสอง” ที่ว่าคือท่านอาจารย์คณบดีกับหลวงพ่อพระครูเลิศ เพิ่งจะเดินออกมาจากร้านกาแฟ ทำเอาอาตมาอยากจะเขกกบาลตัวเอง ย้ายที่นั่งเพื่อถ่ายรูปบ่อยไปหน่อย จนลืมไปว่าคู่นั่งที่แท้จริงของอาตมาก็คือท่านอาจารย์คณบดี แทนที่จะทักท้วงเป็นคนแรกกลับลืมท่านไปเลย นี่ถ้าพลขับหน้าตายออกรถทิ้งท่านไป มีหวังอาตมาโดนพรรคพวก “เผา” เรื่องนี้ไปอีกนาน...