[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "การที่เด็กเขาคิด เขาพูด เขาทำ จัดเป็นพัฒนาการอย่างหนึ่งของเขา ถ้าเราไปห้ามเขา บางทีจะทำให้พัฒนาการของเขาสะดุด ดังนั้น..ถ้าเด็กเขาไม่ได้ทำอะไรเสียหายถึงขนาดเผาบ้านเป็นหลัง ๆ อาตมาก็มักจะปล่อย

บางวันก็นั่งเป็นหุ่นให้เขาแต่งหน้าหวีผมไปเรื่อย เพราะว่าแม่เขาเป็นช่างเสริมสวย ในชีวิตเห็นคนแต่งหน้าสวยอยู่แค่ ๒-๓ คนเท่านั้น แล้วแม่เขาเป็นหนึ่งในจำนวนนั้น คือเขาแต่งหน้าบางมากแต่สวย ลักษณะคนที่แต่งหน้าแบบนี้เท่าที่เห็นมามีแค่ ๒-๓ คน นอกนั้นส่วนใหญ่แล้วโปะเข้าไปเหมือนใส่หน้ากาก แล้วเขาก็ภูมิใจว่าสวย


ถ้าใครอยากรู้ว่าโปะขนาดนั้นเป็นอย่างไร ให้ไปงานรับปริญญาสักงานหนึ่งก็จะเห็นเอง อาตมาไปงานรับปริญญาแล้วหาลูกสาวตัวเองไม่เจอ เพราะหน้าเหมือนกันหมด ขนาดว่านัดกันอย่างดีว่าหน้ามอหลังมอแล้วนะ ยังหาลูกตัวเองไม่เจอ แต่การเป็นพระหนึ่งเดียวในงานก็ดีตรงที่ว่า เราจะเด่นมาก เราหาเขาไม่เจอหรอก แต่พักเดียวเขาก็หาเราเจอ"