[สุธรรม]

รูปสลักที่ข้างบันไดหน้าห้องพัก

อาตมาแหงนดูประตูที่ด้านบนเป็นซุ้มโลหะสัมฤทธิ์โค้งเป็นรูปโดม ฐานโดมเป็นชื่อโรงแรม ASTORIA ที่ผนังตึกสองฟากข้างของฐานโดมมี “มังกรฝรั่ง” ขนาดเล็กสองตัว ผงาดปีกยื่นคอยาวออกมา คาบโคมไฟทรงสี่เหลี่ยมเอาไว้ เมื่อเดินเข้าประตูไปก็เจอกับประตูไม้ครึ่งกระจกหนาหนัก มีที่จับเป็นทองเหลืองเงาวาววับ เมื่อผลักประตูเข้าไปก็เจอล็อบบี้ของโรงแรม ที่ทางขวามือมีเคาน์เตอร์รับแขกที่เป็นไม้หนาสูงประมาณหน้าอก มีชายรูปร่างล่ำสันศีรษะค่อนข้างเถิก หน้าตาเหมือน “แขกขาว” ยืนอยู่ ๑ คน ด้านหลังเป็น “ตู้ไม้” ที่มีช่องเล็ก ๆ เต็มไปหมด สำหรับใส่กุญแจห้องของโรงแรม...

พรรคพวกที่ตามเข้ามาลุยเข้าไปนั่งที่ชุดรับแขกจนเต็มเอี๊ยด ที่เหลือยืนรอมัคคุเทศก์รูปหล่อกับคุณโอเล่ “เจรจาความเมือง” กับพนักงานต้อนรับ ผ่านไปพักใหญ่ก็เอากุญแจหอบหนึ่งมาแจกพวกเรา ของอาตมาเป็นห้อง ๑๕๐ แต่รหัส Wi-Fi มีไม่พอสำหรับทุกคน อาตมาจึงใช้กล้องถ่ายรหัสไปเลย จากนั้นเดินขึ้นบันไดไม้ “หนาตึ๊บ” ไปชั้นบน ตรงข้างบันไดมีรูปสลักที่ไม่รู้ว่าเป็นของแท้หรือทำเทียม ซึ่งน่าจะเป็นเจ้าหนุ่มบ้าพลังเฮอร์คิวลีส เพราะถือกระบองแบบมนุษย์หินฟลินต์สโตนอยู่ในมือด้วย รูปนี้ดีหน่อยที่มีผ้าพันแบบเสียไม่ได้อยู่ที่กลางตัว...

“ฯลฯ...เดินหาจนปวดหัว ไม่ยักกะเจอคอกวัวที่ไหนเลย เดินไปตั้งหลายแห่ง เมื่อยล้าอ่อนแรงเสียจนเหลือเอ่ย..ฯลฯ” เพื่อน ๆ เข้าห้องไปหมดแล้ว เหลืออาตมากับหลวงพ่อพระครูเรืองยังร่อนเร่เป็นสัมภเวสีหาห้องพักไม่ได้ ในที่สุดก็ต้องลงไปถามที่หน้าเคาน์เตอร์ โชคดีที่คุณโอเล่ยังอยู่ คุณเธอเลยพาไปที่ห้อง โธ่เว้ย..! ขณะที่ห้องอื่น ๆ เขาต้องเดินไปตามทางเดินยาว ๆ ห้อง ๑๕๐ ดันอยู่ตรงหน้าบันไดเลย อาตมาสอดกุญแจเข้าไปไขประตู แต่..ไขไม่ออก คุณโอเล่เห็นอย่างนั้นก็ช่วยไขให้..ไม่ออกอีก ในที่สุด “คุณแม่บ้าน” ที่กำลังถือชุดทำความสะอาดผ่านมาพอดี ช่วยไขให้โดยเอามือผลักประตูจนแน่นก่อน แล้วหมุนแกร๊กเดียวก็ออกแล้ว..!