[เถรี]

พระวินัยปิฎกมี ๘ เล่ม ก็แปลว่าพระพุทธเจ้าเขียนหนังสือกฏหมายหนา ๆ มา ๘ เล่ม นี่ยังไม่นับรวมเรื่องเทศน์เลย นี่แค่เรื่องภิกษุ เรื่องของภิกษุณีก็ปวดหัวไม่แพ้กัน พระภิกษุที่แสบก็มี พระโลลุทายี พระอุปนันทศากยบุตร และภิกษุฉัพพัคคีย์ เป็นต้น ส่วนภิกษุณีก็มีถูลนันทาเถรี

ถาม : มีแสบด้วยหรือครับ ?
ตอบ : สุดยอดความแสบเลย เขาเป็นผู้หญิงสามพี่น้อง มีนันทาวดี ถูลนันทา สุนทรีนันทา แต่ถูลนันทาเขาบอกชัดเลยว่าอ้วน (ถูละ = อ้วน) ที่สร้างปัญหาก็เพราะว่าพวกนี้บวชเข้ามาแล้ว พอพรรษามากก็รู้มาก เลยเลี่ยงกฏหมาย ไม่ใช่ไม่รู้ แต่นี่รู้แล้วทำ อย่างภิกษุฉัพพัคคีย์นั้นลูกศิษย์เต็มบ้านเต็มเมือง พอเวลาท่านทำผิดจึงเสียหายเยอะ เพราะอาจารย์ทำลูกศิษย์ก็ทำตาม นางถูลนันทาเถรีเหมือนกัน สารพัดปัญหา

มีศีลอยู่ข้อหนึ่งบอกว่า ภิกษุณีไม่มีผ้ารัดอก ห้ามออกจากกุฏิ เพราะว่าผ้าสมัยนั้นบาง บางท่านนี่แม่ให้มาเยอะ ออกไปผู้ชายเห็นแทบจะหัวใจวาย ก็เลยต้องมีผ้ารัดอก นางถูลนันทาเถรีนั่นแหละเป็นต้นบัญญัติ กระทั่งภิกษุณีห้ามฉันกระเทียมก็เพราะท่าน

ถาม : ทำไมครับ ?
ตอบ : ไม่ใช่ฉันแล้วคึก เหตุเกิดจากนางไปขอกระเทียมจากชาวบ้าน ชาวบ้านก็บอกว่า ขอเชิญแม่เจ้าไปเก็บถอนเอาเองเถอะ พระคุณท่านก็เลยถอนจนหมดไร่ ไม่เกรงใจเขาเลย เขามาฟ้องพระพุทธเจ้า พระองค์จึงต้องห้ามภิกษุณีฉันกระเทียม

ถาม : อ่อ..ภิกษุณีนี่ฉันกระเทียมไม่ได้เลย ?
ตอบ : ฉันไม่ได้..ห้ามเสียให้หมดเรื่องหมดราวไปเลย


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงบ่าย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันศุกร์ที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๓