"ต้องถือว่าโยมแม่ของอาตมานั้นสร้างบุญไว้ดี และอบรมลูกทั้ง ๑๓ คนไว้ดี ทุกคนจึงอยากให้แม่ไปอยู่ด้วย แต่โยมแม่ก็มักจะอยู่กับพี่วิเชียร (พี่ชายคนโต ลูกแม่คนนี้) มากที่สุด เพราะว่าพี่วิเชียรอยู่บ้านไร่ที่อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม ซึ่งโยมแม่ชอบบรรยากาศมากกว่าการไปอยู่กับลูกคนอื่น ๆ ในกรุงเทพฯ
ดังนั้น...เมื่อโยมแม่ปรารภจะแบ่งที่ดินให้กับลูกทุกคน อาตมาจึงเป็นคนแรกที่ปฏิเสธไม่รับ โดยบอกว่าให้แบ่งส่วนของอาตมาให้กับพี่วิเชียรและพี่หงส์ (พี่สะใภ้) เพราะว่าทั้งสองคนดูแลแม่มามากที่สุด พี่น้องคนอื่นต่างก็มีบ้านมีที่ดินของตนเองแล้ว ทุกคนต่างก็มีความเห็นเหมือนกันว่า พี่วิเชียรทำไร่อ้อย ซึ่งถ้ามีที่ดินน้อยก็จะได้ผลผลิตไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงครอบครัวของตนเองและดูแลแม่"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 01-04-2020 เมื่อ 12:16
|