[เถรี]

ขณะเดียวกัน เมื่อกำลังใจทรงตัวแล้ว ก็ต้องรู้จักคลายออกมาพิจารณาตามหลักของไตรลักษณ์ หรืออริยสัจ ๔ หรือวิปัสสนาญาณ ๙ ตามที่ได้กล่าวไปเมื่อวานนี้ เพื่อที่สภาพจิตของเรา ซึ่งบ่มเพาะกำลังเอาไว้ จะได้ใช้กำลังไปในทางที่ถูก ถ้าเราไม่หางานให้จิตทำดังนี้ ถึงเวลาสภาพจิตก็จะฟุ้งซ่านไปสู่อารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง แล้วจะเป็นการฟุ้งซ่านที่น่ากลัวมาก เพราะว่านำเอากำลังในการภาวนาไปฟุ้งซ่าน ทำให้ฟุ้งซ่านอย่างเป็นหลักเป็นฐาน เป็นการเป็นงาน เราจะดึงกลับได้ยาก เนื่องจากโดนอกุศลกรรมชักนำ เอากำลังไปใช้งานเสียก่อน เป็นต้น

เมื่อพิจารณาไปเรื่อย ๆ สภาพจิตของเราจะเริ่มดิ่งลงสู่อารมณ์สงบ กลายเป็นสมาธิทรงตัวอีกครั้งหนึ่ง เราก็ภาวนาของเราต่อ ให้ทำสลับไปสลับมาดังนี้ ถึงจะมีความก้าวหน้าในการปฏิบัติอย่างที่พวกเราต้องการ

อันดับต่อไป..ขอให้ทุกท่านตั้งใจภาวนาและพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านวิริยบารมี
วันอาทิตย์ที่ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษรโดยรัตนาวุธ)