[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "การอ่านหนังสือมี ๒ อย่าง อย่างแรกก็คือ คาดเดาว่าเขาจะเขียนอย่างไร ? อย่างที่สองคือ ถ้าเป็นเราจะเขียนอย่างไร ? ถ้ามีความคิด ๒ อย่างนี้เวลาอ่านหนังสือจะทำให้เราสนใจ ไม่อย่างนั้นเราจะไม่ค่อยสนใจเนื้อหา เอาแต่อ่านสนุกอย่างเดียว

ในนิยายของโกวเล้ง เรื่องกระดึง สายลม คมดาบ พระเอกมี ๒ คน คนหนึ่งตัดดอกไม้ปักใส่แจกัน อีกคนหนึ่งเอาดอกไม้อีกช่อหนึ่งปักใส่แจกัน ทั้งสองยืนมองกันอยู่เป็นชั่วโมง คนหนึ่งยืนดูว่าจะหาช่องว่างปักใส่ลงไปตรงไหน อีกคนหนึ่งมองว่ามีช่องว่างอยู่ตรงไหน จริง ๆ ก็คือวิทยายุทธนั่นแหละ เพียงแต่ว่าเอามาดัดแปลงใช้กับการจัดดอกไม้

ลักษณะของการอ่านหนังสือก็เช่นเดียวกัน เขามีจุดอ่อนตรงไหน ? เราจะไปโจมตีตรงไหน ? ถ้าเป็นเราจะป้องกันตรงไหน ? ถึงได้บอกว่าถ้าแตกฉานสักวิชาหนึ่ง ก็จะแตกฉานทุกวิชา เป็นเรื่องจริง เพียงแต่ว่าเราเข้าใจไหมว่าแตกฉานแบบไหน ก็ในลักษณะที่ว่านั่นแหละ คือพลิกแพลงใช้ความชำนาญของตัวเองไปในวิชาการอย่างอื่น ลักษณะเดียวกับการปฏิบัติกรรมฐาน ๔๐ กอง ถ้าได้สักกองหนึ่งก็เอาไปใช้กับกองอื่นได้ เปลี่ยนวิธีการหน่อยเดียวเอง ที่เหลือก็เหมือนเดิม"

ถาม : พระเอกที่ดูว่ามีช่องว่างตรงไหน จะเอาดอกไม้ออกแล้วเสียบแทนหรือเปล่า ?
ตอบ : ต้องอย่างเจ้าชายสิทธัตถะ เจ้าชายเทวทัตยิงธนูปักกลางเป้าแดงเลย คนอื่นเห็นก็คิดว่าเจ้าชายสิทธัตถะจะสู้ได้หรือ ? ปรากฏว่าเจ้าชายสิทธัตถะยิงธนูผ่าธนูเทวทัตเป็น ๒ ซีก แล้วปักแทน