[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อวานใครตามไปงานพุทธาภิเษกที่ชลบุรีบ้าง ? พระเกจิอาจารย์ ๔๙ รูป อายุรวมกันเกือบสี่พันปี แต่ละท่าน ๙๐ กว่าปีแทบทั้งนั้นเลย อายุ ๕๐ กว่าอย่างอาตมาอยู่เกือบท้ายแถว ถ้าไม่มีครูบาเหนือชัย ครูบาอริยชาติ ไม่มีอาจารย์เล็ก วัดศรีมงคล อาตมาก็คงอยู่ท้ายแถวสุด

แต่ฝ่ายต้อนรับเขาแม่นมาก ไม่รู้ไปเอารูปมาจากไหน เห็นหน้าก็รู้เลยว่าเป็นใคร อาตมาไม่ได้มีโอกาสคุยกับหลวงปู่หวล วัดพุทไธศวรรค์ หลวงปู่เพี้ยน วัดเกริ่นกฐิน หลวงปู่ศิริ วัดละหาร พอท่านเข้ามาเขาก็นิมนต์เข้านั่งปรกเลย เพราะท่านมีธุระต่อก็ต้องไปนั่งก่อน

ส่วนใหญ่ ๙๙ เปอร์เซ็นต์ใช้กำลังของตัวเอง..น่าเสียดาย หลวงปู่ฟู วัดบางสมัคร ท่านเข้าก่อนประมาณ ๑๐ นาที พอถึงเวลาพระบอกว่าพอแล้ว หลวงปู่ก็ลืมตามาพรมน้ำมนต์ เจิมเสร็จ หันมาบอกอาตมาว่า พอแล้ว..เต็มแล้ว..ไปเถอะ แสดงว่าท่านเบาแรงตัวเองเหมือนกัน ขอบารมีพระท่านช่วย อาตมาก็ประคองท่านออกมาข้างนอก ญาติโยมนึกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ ไม่นึกว่าจะกลับ ในเมื่อเสร็จธุระแล้วจะอยู่ไปทำไม ของเต็มแล้วเติมไปก็ล้นเปล่า ๆ"

ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : จริง ๆ แล้วใช้เวลาไม่นาน บางทีพระท่านชวนคุยด้วย เรื่องนั้นบ้างเรื่องนี้บ้าง ให้รอเวลานิดหนึ่ง เสกเร็วเกินไปเดี๋ยวญาติโยมเขาไม่เชื่อ

ถาม : เชื่อยากจริง ๆ นะ บางคนนั่งเสก ๔ ชั่วโมงก็มี
ตอบ : แบบเดียวกับหลวงปู่สีหรือหลวงปู่บุดดา พอเอาของไปให้เสก "ขอบารมีหลวงปู่ด้วยครับ" ท่านเอามือแปะทีเดียว "เอ้า..ไปได้แล้ว" คือกำลังใจที่เต็มที่อยู่แล้ว พอถึงเวลาก็เหมือนกับไฟเป็นหมื่น ๆ โวลต์ ช็อตทีเดียวก็เรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องคิดอะไรมาก อย่างที่หลวงปู่แหวนบอกว่า "หลวงปู่สีเอามือแตะสามที ดีกว่าฉันเสกสามเดือน"