"ในเมื่อถึงเวลา พ่อแม่ก็เลยต้องปิดร้าน ใส่กุญแจไม่ให้เข้าบ้าน เพราะกลัวว่าจะมาขโมยของ ลูกก็เลยใช้วิธีไปบังคับเอาจากแม่ คนเป็นแม่รักลูกก็ไม่อยากให้ เพราะรู้ว่าลูกจะเอาเงินไปซื้อยาบ้าทำให้ตัวเองเดือดร้อน แล้วก็ทำให้พ่อแม่เดือดร้อน
ลูกทำอย่างไรรู้ไหมจ๊ะ ? (...?...) เขาตีแม่ (...โห...) ตีแม่ซ้อมแม่จนกระทั่งได้เงินไป พอทำอย่างนั้นบ่อย ๆ หลาย ๆ ครั้งเข้า พ่อก็เครียดมาก ทำอะไรไม่ถูก เห็นว่าลูกชั่วเกินกว่าที่เลี้ยงได้แล้ว พ่อจึงตั้งใจว่า ในเมื่อเอ็งชั่ว ทำให้สังคมเดือดร้อน เอ็งก็อย่าทำให้สังคมเดือดร้อนต่อไปเลย พ่อตัดสินใจว่าเขาจะฆ่าลูกคนนี้เอง (...โห...) พ่อเขายอมติดคุก
ถ้าพ่อแม่ที่รักเรามากที่สุดตัดสินใจฆ่าเรา แสดงว่าเราต้องแย่อย่างที่สุดแล้ว ก่อนตัดสินใจพ่อทำอย่างไรรู้ไหมจ๊ะ ? (...?...) พ่อไปวัดใกล้ ๆ บ้าน (...วัดคลองเตยใน...) ไปกราบพระประธานในโบสถ์ อธิษฐานว่า ลูกตั้งใจรักษาศีลปฏิบัติธรรมมาตลอด แต่ว่าลูกชายของลูกเลวระยำจนขนาดนี้ ติดยาบ้า ขโมยข้าวของ ด่าพ่อตีแม่ ลูกจำเป็นต้องละเมิดศีล จะฆ่าทิ้งเสีย แต่ด้วยความละอายใจว่ารักษาศีล ก็เลยมากราบขอขมาพระก่อน ถ้าหากว่าพระพุทธเจ้ามีคุณความดีอยู่จริง ๆ ขอให้ลูกชายของลูกคิดได้ เลิกยาได้ด้วยเถิด ว่าเสร็จแกก็กลับบ้าน เตรียมตัวจะไปฆ่าลูกแล้ว (...โห...)
ไม่ทราบว่าเป็นเพราะพระดลใจหรือว่าอะไร ? พอดีลูกชายกลับบ้านมา บอกกับพ่อแม่ว่าจะเลิกยาให้ได้เสียที แต่ที่เลิกไม่ได้เพราะอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มีแต่เพื่อนติดยา ลูกขอไปอยู่ที่อื่นได้ไหม ? คนเป็นพ่อเป็นแม่ได้ยินก็ดีใจ ว่าอย่างน้อยลูกของตัวเองก็อยากจะเลิกยา ก็เลยตัดสินใจย้ายบ้านหนี หนีไปเช่าบ้านอยู่ที่ปทุมธานี ออกจากคลองเตยไปไกลเลย
แล้วเขาทำอย่างไรจ๊ะ ? (...?...) ลูกชายที่ติดยาเขาก็หักดิบ ก็คือเลิกยาบ้าโดยไม่กินยาอีกเลย ปรากฏว่าอาการออก ที่เขาเรียกว่า "ลงแดง" ก็ดิ้นรนอาละวาด ด้วยความที่ได้แฟนดี ผู้หญิงเป็นคนใจเด็ดมาก ถึงเวลาออกอาการขึ้นมาก็เอาน้ำเย็นราด เพื่อที่ให้ได้สติ พอบางทีอาละวาดมาก ๆ น้ำเย็นเอาไม่อยู่ ผู้หญิงเขาทำอย่างไรรู้ไหมลูก ? (...?...) เขาตีด้วยไม้เบสบอล (...โห...) เคยเห็นไหมลูก ? ไม้ยาวสักประมาณเมตรกว่า ๆ เอาไว้ตีลูกเบสบอล ตีแฟนสลบไปเลย พอฟื้นคืนมาก็เอาน้ำราดใหม่ อาละวาดอยู่อย่างนั้น ๔ - ๕ วัน ก็หมดฤทธิ์ยา"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 15-03-2012 เมื่อ 02:39
|