ผมเองตอนบวชใหม่ ๆ บางทีก็ทำอะไรไม่ถูก มืดแปดด้าน ผมต้องวิ่งอยู่ในกุฏิ วิ่งวนไปเรื่อยจนหมดแรงพับหลับไปเลย คิดว่าพวกคุณคงจะไม่โดนหนักขนาดนี้ นั่นผมสู้..ในเมื่อหน้ามืดหาทางไปไม่ได้ ก็ให้รู้ไปว่าจะต้องสึก สู้กันอย่างชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพัน สู้ไม่ได้ก็ยอมตายอยู่ตรงนั้นแหละ พวกท่านแม้ว่าจะไม่โดนหนักขนาดนี้ แต่เอาวิธีการของผมไปใช้ได้..ไม่หวงห้าม
เราบวชมาทั้งที ญาติโยมทั้งหลายหวังบุญหวังกุศลจากเรา พ่อแม่ญาติพี่น้องทุกคน ถึงเวลาเขาส่งเราเข้าโบสถ์ด้วยความปีติยินดี ไม่ใช่ออกมาจากโบสถ์ยังไม่ทันสามวันกูจะสึกแล้ว..! ในพรรษานี้เรามีการเรียนหนังสือด้วย เพราะฉะนั้น..อย่าปล่อยเวลาให้ว่าง ถ้าว่างแล้ว..จะคิดฟุ้งซ่าน คิดแต่จะสึก คุณขีดปฏิทินไว้ได้เลยหลัง ๒๓ ตุลานี้ถึงสึกได้ ถ้าอกแตกตายไม่เป็นไร เพื่อนพระมีมากพอ เขาจะสวดให้..!
สำหรับวันพรุ่งนี้หลังทำวัตรเย็นแล้ว เราจะมีการอธิษฐานพรรษา พวกท่านท่องคำอธิษฐานพรรษาหน้า ๑๗๒ ของหนังสือมนต์พิธีให้คล่องปาก ถ้าผมเห็นว่าคล่อง จะอธิษฐานพร้อมกันทั้งวัด แต่ถ้าผมเห็นว่าไม่คล่อง...เจออธิษฐานเดี่ยว..! แบบเดียวกับตอนบวชหมู่ที่มีตัวตีกินอยู่ ผมก็ปล่อยให้เขาท่องคนเดียว เพื่อนสองคนนั่งรอไป คำอธิษฐานพรรษาแค่สั้น ๆ คิดว่าคงไม่เหนือบ่ากว่าแรง ถ้าเราตั้งใจท่องจริง ๆ ผมว่าภายในชั่วโมงเดียวก็ได้แล้ว เพียงแต่เรามัวไปสนใจทำอย่างอื่นเท่านั้น
สำหรับพวกเราพรุ่งนี้ ถ้ามีวัตถุมงคลนำเข้าพิธี ให้ใส่บาตรใส่ย่าม ผูกให้เรียบร้อยแล้วค่อยนำมา โดยเฉพาะถ้าใครคิดว่าจะอยู่ยาว เครื่องมือหากินอย่างบาตร กลด เอามาเข้าพิธีด้วย เวลาออกป่าจะได้ปลอดภัย นี่เป็นข้อแนะนำจากผมเอง เพราะสมัยก่อนมีพุทธาภิเษกเมื่อไร ผมเอาเข้าพิธีทุกที กลด บาตร กระติกน้ำ ฯลฯ อย่างน้อย ๆ ไม่มีอะไรติดตัว มีกระติกน้ำอยู่ก็ยังอุ่นใจ ถ้าใครไม่คิดว่าจะอยู่ยาวไม่จำเป็นต้องทำก็ได้
หลังทำวัตรค่ำ บนศาลาวัดท่าขนุน
กรกฎาคม ๒๕๕๒
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 06-02-2012 เมื่อ 13:49
|