[เถรี]

"พอเสร็จพิธี ทางด้านรองผู้ว่าฯ ชัยวัฒน์ก็ตักน้ำใส่คนโท คนโทนี้ทางสำนักพระราชวังมอบให้กับทุกจังหวัด เป็นของที่ทำมาโดยเฉพาะ พอถวายปัจจัยไทยธรรมเสร็จ พระสงฆ์ก็ให้พร เสร็จเรียบร้อยต่างคนย้ายแยกกันกลับ อาตมาไปถึงวัดท่าขนุนตอน ๓ ทุ่มครึ่ง นอนหงิกไป ๒ วัน

เรื่องของการยุ่งกับเวรกรรมของส่วนรวมหนักจริง ๆ อยู่เฉย ๆ ก็ป่วยเอาดื้อ ๆ เขาต้องการตัดกำลัง แต่ขอโทษ..อาตมาไม่เคยใช้กำลังตัวเอง มีปัญญาเอ็งตัดไปเถอะ พอถึงเวลาอาตมากราบขอบารมีพระอย่างเดียว

แต่ถึงแม้ว่าจะเห็นและอยู่ในพิธีแล้วก็ตาม พวกเราอย่าไว้ใจว่าในหลวงจะอยู่นาน เพราะวาระกรรมของประเทศชาตินั้นหนักมาก พระองค์ท่านแบกกรรมของคนตั้ง ๖๐ กว่าล้านคน บางอย่างเท่ากับว่ามาตัดรอนพระชนมายุของพระองค์ท่านให้สั้นลงได้เหมือนกัน คนแก่อายุ ๘๔ ปี ต้องลุ้นกันวันต่อวัน อย่าไปหวังอะไรมากมายว่าจะอยู่กันที ๕ ปี ๑๐ ปี

แต่ก็ดีใจที่พระองค์ท่านเสด็จออกมหาสมาคมได้ แม้จะต้องประทับรถเข็นมาก็ตาม สาเหตุแรกก็คือ เพื่อขวัญและกำลังใจของประชาชนทั้งประเทศ ถึงพระองค์ท่านพระพลานามัยจะแย่แค่ไหนก็ต้องมา สาเหตุที่สองก็คือ พระวรกายแข็งแรงขึ้น สามารถเสด็จออกงานได้แล้วจริง ๆ

คาดว่าต้องเป็นสาเหตุที่สอง เพราะว่าต้องมารับน้ำสรงด้วย ถ้าร่างกายไม่ดีโดนน้ำเข้าไป ดีไม่ดีก็อาจจะไปเลย ดังนั้นร่างกายต้องแข็งแรงพอ ใครไม่เคยรู้ว่าโดนน้ำแล้วเย็นเข้าไปถึงขั้วหัวใจเป็นอย่างไร..ให้ลองแก่ดู แก่เมื่อไรโดนเข้าแล้วจะรู้สึก..!"