พระอาจารย์กล่าวว่า "กาลเวลาผ่านไปชื่อบ้านนามเมืองเพี้ยนไปหมด เช่น โคกอีหอมกลายเป็นดอนยายหอม คลองไอ้โสกลายเป็นคลองตาโส ถือว่ายังพอรับได้ เพราะอยู่ไปนาน ๆ แล้วคนแก่ขึ้น จากอีหอมก็กลายเป็นยายหอม จากไอ้โสก็กลายเป็นตาโส
แต่ประเภทเพี้ยนแล้วเสียความนี่เสียหายหลายแสนเลยนะ ตั้งแต่ สำเพ็งแล้ว จริง ๆ คือ สามแพร่ง คราวนี้คนจีนออกเสียงไม่ชัด เขาเรียกได้แค่ซำเพ่ง คนไทยก็ไปเรียกสำเพ็งตามเขา ทุ่งวัวลำพองกลายเป็นหัวลำโพงก็เพราะพวกคนจีนเรียก แล้วคนไทยก็ไปเรียกหัวลำโพงตามเขา ก็เลยไปกันใหญ่เลย กาญจนบุรีมีห้วยกะบก คนจีนเรียกไม่ชัด กลายเป็นห้วยกระบอก คนไทยก็เพี้ยนตามไป เรียกห้วยกระบอกมาจนทุกวันนี้ หรือสามแสนกลายเป็นสามเสน
ถึงสามเสนแจ้งความตามสำเหนียก.......เมื่อแรกเรียกสามแสนทั้งกรุงศรี
ประชุมฉุดพุทธรูปในวารี....................ไม่เคลื่อนที่ชลธารบาดาลดิน
จึงสาปนามสามแสนเป็นชื่อคุ้ง.............เออชาวกรุงกลับเรียกสามเสนสิ้น
นี่หรือรักจะมิน่าเป็นราคิน....................แต่ชื่อดินเจียวยังกลายเป็นหลายคำ"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-11-2011 เมื่อ 16:38
|