เส้นทางพระโพธิสัตว์ ตอนที่ ๑๒
เมื่อวานเปิดโต๊ะจีนมาดีนัก เมื่อคืนยุงเลยช่วยกันรุมสกรัม ยังดีที่มีพัดลมเพดานให้ จึงบรรเทาลงไปได้มาก แต่ต้องจ่ายค่าธรรมเนียมเพิ่ม ๕๐ จั๊ต...แฮ่...หาเงินได้ทุกทางเหมือนกันนะพรรคพวก...
ตีสี่ครึ่งยกขบวนหนียุงออกจากเมืองแปร หนึ่งชั่วโมงต่อมาก็ออกพ้นมณฑลปะโก เข้าสู่มณฑลมะกูย นั่งหลับ ๆ ตื่น ๆ ไปอีกชั่วโมง ถึงเมืองเอาลัน (ธงชัย) ท่านนาวินชี้ให้ดูรถเมล์ ซึ่งกระโดดขึ้นบาทวิถีไปตะแคงหมดฤทธิ์อยู่ริมรั้ว ตำรวจจราจรยืนจับกลุ่มวิจารณ์กันอยู่ใกล้ ๆ...
ลำโพงกาสลัก ของแท้ต้องดอกซ้อนและเป็นสีม่วง
ฟ้าสว่างเริ่มมองเห็นสภาพแห้งแล้งทั้งสองฟากถนน ลุงขาววิ่งกระเด้งกระดอนไปตามทางที่สภาพดีกว่าโลกพระจันทร์นิดหนึ่ง ถึงขนาดท่านป๊อปเมารถอ้วกแตกไปเลย..! แปดโมงเช้ามาถึงเมืองต่องวินจี ห่างจากเมืองปีราว ๑๑๔ ไมล์ หยุดพักฉันเช้ากันก่อน...
จ่ายค่าอาหารไป ๑,๒๐๐ จั๊ต แล้วข้ามสี่แยกไปยังวัดชุยวินต่อง ทางขวามือเป็นต้นลำโพงกาสลักขนาดยักษ์ สูงประมาณ ๓ เมตร ออกดอกสีม่วงสะพรั่งไปทั้งต้น ปากทางเข้าวัดมีร้านขายหมากพลู มีลูกสาวแฝดน่ารัก เห็นพระเข้าก็เดินมาเกาะจีวรเลยทีเดียว เพิ่งจะขวบเดียวเองแท้ ๆ
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 26-09-2011 เมื่อ 02:51
|