พอพระโคธิกะเชือดคอมรณภาพไปพระนิพพาน พระยามารท่านไม่ยอม ตามค้นหาพระโคธิกะไปทั่ว แปลงกายเป็นมาณพหนุ่มน้อย ถือพิณสีเหลืองเหมือนผลมะตูมมาเข้าเฝ้า กล่าวว่า "พระโคธิกะ บุตรของท่านทำการเชือดคอตาย ตอนนี้ต้องตกอยู่ในอำนาจของเรา" พระพุทธเจ้าตรัสว่า "ปาปิมะ..ดูก่อน..มารผู้มีบาป บุตรของเราพ้นจากอำนาจของท่านแล้ว"
พระยามารไม่เชื่อ พยายามวิ่งค้นหา ในบาลีท่านบอกว่า ภิกษุทั้งหลายเห็นแต่ฝุ่นที่ปรากฏขึ้นในทิศทั้งสี่ แสดงว่าวิ่งฝุ่นตลบ หาจนทั่ว ลงไปในมหาสมุทร ค้นในเม็ดทราย แหวกกลีบเมฆ หาเท่าไรก็หาไม่เจอ เพราะพระนิพพานละเอียดกว่า หาอย่างไรก็ไม่เจอ ถึงได้ยอมแพ้ว่าพระโคธิกะพ้นไปแล้วจริง ๆ
พระยามารแปลกใจว่าคนเชือดคอตาย หลุดมือเขาไปได้อย่างไร ? ความจริงพระโคธิกะท่านไม่เห็นความดีของขันธ์ ๕ เลย เพราะป่วยอยู่ตลอด จะทรงฌานก็ทรงไม่ได้ พอภาวนาจนอารมณ์เริ่มทรงตัว เวทนาก็เกิดขึ้น ฌานก็สลายไปอีกแล้ว ท่านเบื่อหน่ายสุดชีวิต ไม่เอาแล้ว ตัดใจทิ้งร่างกาย เชือดคอตายดีกว่า กรุณาอย่าทำอย่างท่านนะ...ถ้าพวกเราทำก็เสร็จพระยามาร เพราะกำลังของเราไม่สูงขนาดนั้น
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 31-07-2011 เมื่อ 17:33
|