พระอาจารย์เล่าให้ฟังว่า "เจ้าจูดี้หมาในวัดท่าขนุน เป็นหมาพันธุ์อะไรก็ไม่รู้ ตัวเล็ก ๆ วันหนึ่งอาตมาออกบิณฑบาต เจ้าจูดี้นึกคึกอะไรก็ไม่รู้ วิ่งตามไปด้วย
ปกติถ้าหมาตามตอนบิณฑบาต เวลาเจอหมาบ้านอื่นวิ่งไล่ ก็จะวิ่งมาพันแข้งพันขาพระเพื่อหลบภัย ทำให้พระเดินไม่ถนัด ปรากฏว่าพอเดินไปถึงสี่แยกปอมเป ฝั่งตรงข้ามมีหมา ๓ ตัวเห่าเจ้าจูดี้ แต่ละตัวใหญ่กว่าสัก ๒ เท่าครึ่งเป็นอย่างน้อย เจ้าจูดี้ตัวเล็กนิดเดียววิ่งเข้าใส่เขาเลย หมา ๓ ตัวนั้นทำอะไรไม่ถูก เลยเผ่นดีกว่า..!
พอขยับไปอีกบ้านหนึ่ง มีโดเบอร์แมน ๒ ตัวยื่นจมูกมาดม เจ้าจูดี้กระโดดงับ โดเบอร์แมนต้องรีบถอย ไปอีกบ้านหนึ่งเป็นดัลเมเชี่ยนตัวเบ้อเริ่ม เจอเจ้าจูดี้พุ่งใส่ก่อนก็เผ่นเหมือนกัน วันนั้นเจ้าจูดี้เดินสบายมาก ไม่มีหมาตัวไหนกล้ายุ่งด้วยเลย
แต่เชื่อไหมว่าพออยู่วัด เจ้าจูดี้แพ้หมาทุกตัว แพ้แม้กระทั่งหมาตัวเล็ก ๆ แต่ออกไปข้างนอก ขนาดดัลเมเชี่ยน โดเบอร์แมน ยังไม่ปล่อยเขาเลย แสดงว่าตอนอยู่ในวัดเก็บกดเอาไว้เยอะ..!"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 27-01-2019 เมื่อ 04:06
|