จอดหลบให้เขาผ่านไปก่อน มามาก ๆ แบบนี้ทหารกะเหรี่ยงก็ยิ้มเท่านั้น พวกเรามาเดี่ยวซ้ำเป็นพระแทบทั้งคัน อย่างไรมันยังเกรงใจผ้าเหลืองบ้าง พวกคุณเล่นเกาะขบวนมาเป็นเหยื่อชิ้นมหึมาแบบนี้ อย่าหวังเลยว่าจะรอด..!
หมดขบวนพวกเราออกเดินทางต่อ เพิ่งพ้นหมู่บ้านมาก็เจออีกสามคันควบมาฝุ่นตลบ ตามพรรคพวกไม่ทันเลยเหยียบซะมิด เดี๋ยวไม่โดนไถแบบเดียวกันจะหาว่าทอดทิ้งเพื่อนฝูง..!
อะนังกวีน (ทุ่งกันเกรา) ด่านใหญ่ของรัฐกะเหรี่ยง
ทิดจิตรกับพระวัดเสาร้อยต้นขาวว่อกเป็นคนเผือกไปทั้งหัวหูหน้าตา เมื่อมาถึงบ้านอะนังกวีน ทหารกำลังเปลี่ยนกำลังพลเกลื่อนไปทั้งสองข้างทาง นายรินพารถตรงไปยังจุดตรวจ กำชับไม่ให้ใครลง กลัวทหารสงสัย ขออภัย...ฉี่จะราดอยู่แล้ว สงสัยก็สงสัยไปเถอะ..!
เสร็จธุระส่วนตัวก็ออกรถ บรรลัยละซิ..! ดันมาตามหลังรถบรรทุกทหารทั้งขบวน พวกเขาค่อย ๆ ไปเพราะกลัวกะเหรี่ยงซุ่มโจมตี พวกเราแซงก็ไม่ได้ เคยมีคนแซงถูกยิงพรุนทั้งคันมาแล้ว เขากลัวจะไปส่งข่าวให้กะเหรี่ยง ซวยทั้งขึ้นทั้งล่อง..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-06-2011 เมื่อ 16:14
|