[เถรี]

เมื่อมีโอกาสที่จะช่วยเหลือผู้อื่น หรือว่าช่วยเหลือส่วนรวมได้ ก็ทุ่มเทความพยายามทำอย่างเต็มที่ และเมื่อบุคคลที่ตั้งใจปฏิบัติธรรมจนทรงความดีได้ถึงระดับหนึ่ง ตั้งใจทุ่มเทกระทำงานใด ๆ ก็ตาม มักจะได้ผลมากกว่าคนอื่นเขา

เพราะว่าสติ สมาธิ และปัญญาของท่านจดจ่อแน่วแน่อยู่ที่เดียว อยู่กับงานเดียว อยู่กับสิ่งที่ทำเฉพาะหน้า เมื่อเราเห็นตัวอย่างตรงจุดนี้ จะเห็นได้ประโยชน์ของการเจริญกรรมฐานของเราอย่างหนึ่งว่า สามารถใช้ประโยชน์ได้ทั้งในทางโลกและทางธรรม

ในทางโลกนั้น ผู้ที่ตั้งใจปฏิบัติธรรม สติ สมาธิ และปัญญาจะทรงตัวมั่นคงกว่าบุคคลทั่ว ๆ ไป จะทำการทำงานใดก็ตาม เมื่อประกอบไปด้วยสติสัมปชัญญะ ก็จะมีความละเอียดรอบคอบ งานการจะสำเร็จลงโดยเร็ว เพราะว่าสมาธิไม่เคลื่อนคลายไปไหน มุ่งอยู่กับงานเฉพาะหน้า ผลงานก็จะออกมาดี เพราะสภาพจิตละเอียดมากเท่าไร ผลงานก็จะออกมาดีมากเท่านั้น

ขณะเดียวกัน ในส่วนของทางธรรม ถ้าหากว่าตั้งใจปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้น สิ่งที่เราปฏิบัติทั้งศีล สมาธิ และปัญญาก็จะหนุนเสริมให้เรามีกำลัง ให้เรามองเห็นช่องทางที่จะหลีกหนีไปเสียจากโลกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ยากนี้ เพื่อที่จะก้าวพ้นจากการเกิดมามีร่างกายที่เต็มไปด้วยความทุกข์ยากอย่างนี้

นี่เป็นจุดหนึ่งที่อยากให้พวกเราศึกษาหรือว่าดูตัวอย่างของหลวงตาพระมหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ท่านเป็นแบบอย่างในการประพฤติปฏิบัติของพวกเราว่า นักปฏิบัติที่ทำได้จริง ๆ ไม่ใช่ทิ้งโลกไปเลย แต่ว่ายังคงอาศัยอยู่กับโลก ยังสามารถทำประโยชน์ให้กับโลก ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

เพียงแต่ว่าสภาพจิตของท่านไม่ได้ยึดข้องอยู่กับโลก หากแต่อยู่ในลักษณะของน้ำกลิ้งบนใบบอน แต่ว่าไม่ได้ติด ไม่ได้เปียกอยู่กับใบบอน สามารถรักษาสภาพความผ่องใสของจิตใจเอาไว้ได้ ทั้ง ๆ ที่ทำงานใหญ่เพื่อส่วนรวม