[โอรส]

ถาม : ภาวนาว่าอะไรคะ ?
ตอบ : "สัมปจิตฉามิ"

เหตุเพราะหลวงพ่อท่านสั่งไว้ตั้งแต่บวชพรรษาแรก ท่านบอกว่าให้ภาวนาคาถาบทนี้ให้เป็นปกติ เพราะว่าบทนี้จะเป็นคาถาสำหรับสร้างอภิญญา ถ้าใครทำทรงตัวจะเล่นอภิญญาได้เหมือนกับได้กสิณ ๑๐

ท่านบอกว่านานไปข้างหน้าบรรดาเดียรถีย์จะโจมตีศาสนาพุทธมาก โดยเฉพาะเรื่องของอภิญญาสมาบัติ เขาจะกล่าวว่าเป็นเรื่องหลอกลวงกัน เมื่อถึงเวลานั้น พวกแกจะต้องไปแสดงให้เขาดูว่า เรื่องของอภิญญาเป็นเรื่องจริง ท่านสั่งให้ทำตั้งแต่พรรษาแรกเลย

แล้วอีกครั้งหนึ่งก็เดินทางไปเยี่ยมสถานีวิจัยลุ่มน้ำแม่กลอง ก็เดินขึ้นไปดูพื้นที่การจัดการลุ่มน้ำของเขา เดินไปเรื่อย ๆ เวลาก็ประมาณ ๑๑ โมงครึ่งแล้ว ระยะห่างจากสถานีประมาณ ๔ กิโลเมตรเศษ หัวหน้าเขาบอกว่านิมนต์ฉันเพลด้วยครับ เพราะว่าสั่งเขาจัดอาหารไว้แล้ว เราก็มองนาฬิกา "ตายห่...!" ๔ กิโลเมตรเดินครึ่งชั่วโมง..อย่างไรก็ไม่ทันอยู่แล้ว..ใช่ไหม ? ก็เลยต้องใช้วิธีนี้

บอกเขาว่า "เออ..ถ้าอย่างนั้นขอเดินล่วงหน้าไปก่อน พวกโยมตามมาก็แล้วกันนะ" แล้วก็ออกเดิน เมื่อมาถึงข้างสถานี รถเขาออกมาแล้วบอกว่า "กำลังจะไปรับพอดี" อาตมาก็บอกว่า "ไปรับหัวหน้ากับคนอื่นเขามาก็แล้วกัน ของอาตมาถึงแล้ว ไม่ต้องรับหรอก"

จากนั้นก็ลงไปนั่งฉัน และดูนาฬิกาเพิ่งจะ ๑๑ โมง ๔๐ นาทีเท่านั้น ปรากฎว่าเมื่อคณะตามมาถึง แม่ของจุ๊บเขาบอกว่า "ท่านเดินอย่างไรเร็วขนาดนั้น จุ๊บวิ่งตามซะจนเลือดกำเดาไหลยังไล่ไม่ทัน" อาตมาบอกว่า "ไม่รู้เหมือนกัน ก็เดินปกตินี่แหละ รู้สึกว่าระยะทางยังไกลเท่าเดิม แต่ว่าถึงเร็วขึ้นเท่านั้น"

เท่าที่ใช้ดูก็ใช้บทนี้แหละ แต่ถ้าอย่างหลวงปู่จง วัดหน้าต่างนอก พาหลวงพ่อฤๅษีไปสุวรรณวิหารที่อินเดีย นั่นเป็นอำนาจของกสิณ ๑๐ ไม่ใช่ประเภทคาถาอย่างนี้หรอก

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนมีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕