“คนถือปืนไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ได้เปรียบ..” นายยาวเขาว่า อาตมาถามถึงคนถือปืนของไทยบ้าง แกบอกว่าสบายหน่อย เพราะส่วนใหญ่จะแอบรับเงินกันเอง อย่างที่แกเข้าไปทำงานก็เหมือนกัน จะมีตำรวจมาติดต่อเพื่อพาเข้าเมืองไทยให้ จ่ายที่ด่านเจดีย์สามองค์คนละสี่พันบาท เขาจะพาไปส่งถึงโรงงานเลย...
บ่ายสองครึ่งมาถึงหมู่แพอีกจุด เรือของท่านทนงศักดิ์มาจอดพักอยู่ที่นี่ ลำของเราจอดบ้าง อาตมาขึ้นฝั่งไปปัสสาวะ แล้วลงแพมาเติมน้ำชาเข้าไปอีกแก้วใหญ่ เห็นเขามีน้ำตาลโตนดใส่ถุงขายถุงละร้อยจั๊ต จัดการซื้อมาหนึ่งถุง รสชาติดีมาก แต่ถ้าเพลินมันจะติดลมแล้วหมดเอาง่าย ๆ...
เรือลำอื่นทยอยกันออก ของเรายังมัวแต่ซ่อมเครื่องอยู่นั่นแหละ จนบ่ายสามครึ่งจึงออกตามเขาไป ทะยานข้ามแก่งที่ทั้งใหญ่ทั้งน้ำเชี่ยว ผ่านไปได้ไม่นานก็เจอเรือที่มาก่อนเครื่องดับลอยลำอยู่ นายท้ายชักจะเก่งขึ้นมาหรือไรไม่ทราบได้ เข้าไปช่วยลูบ ๆ คลำ ๆ พักเดียวก็ติด...
คราวนี้ตามกันเป็นพรวน คงเห็นว่าหลายหัวดีกว่าหัวเดียว นาน ๆ ถึงจะมีเรือสวนมาสักลำ คลื่นจากเรือกระแทกกันเองเป็นระลอก ลำไหนอยู่หน้าก็ได้เปรียบ ฟ้าเริ่มมัวตาลงด้วยเมฆมาบัง แมลงบินตามลำน้ำมาปะทะหน้าเหมือนกับฝนตก นกนางแอ่นโฉบกินแมลง บินต่ำจนแทบจะลงมาคว้าแมลงไปจากหน้าของเราเลย..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 21-12-2010 เมื่อ 03:10
|