อาตมาซดน้ำชาเข้าไปสามแก้วใหญ่ ให้คุ้มกับที่อดมาเกือบสี่ชั่วโมง เจ้าของร้านยกอาหารมาประเคน เมื่อทราบว่าอาตมาจะไปด่านเจดีย์สามองค์ก็ทำท่าหนักใจ บอกว่าตอนนี้ไม่มีใครกล้าออกเรือ ไม่ว่าจะขึ้นหรือล่อง ถ้าทหารอยากได้เงินใช้ขึ้นมามันจับหมด ถ้ามีเงินไถ่ตัวหกพันจั๊ตก็รอดไป..!
ถ้าไม่มีเงินก็ต้องก้มหน้ารับกรรม แบกสัมภาระโดยเฉพาะลูกปืนไปจนกว่าเขาจะรบกันเสร็จ แต่ก็รับปากว่าจะช่วยสอบถามพวกเรือให้ อาตมาได้แต่บนบานศาลกล่าว ขอให้มีคนประเภทเดียวกันทีเถอะ ไอ้จำพวกเห็นความตายเป็นของสนุกน่ะ จะได้ลุยให้มันลือลั่นไปเลย..!
ไม่มีเรือวิ่งใช่ไหม..? ออกเดินหาเองก็ได้..!
ดูท่าการบนบานจะไม่มีผล เพราะจนกระทั่งฉันเสร็จแล้ว เจ้าของร้านยังหาเรือไม่ได้เลย เขาเอาเสื่อเอาหมอนมาให้ เหมือนกับว่าจะให้นอนพักที่บ้านเขายาวเลยอย่างนั้นแหละ แต่อาตมาเป็นคนที่ไม่ชอบการหยุดนิ่ง เมื่อเขาหาไม่ได้เราก็หาเองซิวะ...
ออกเดินเลาะไปตามบ้านชายน้ำ บังเอิญเหลือบเห็นเจ้าของบ้านหลังหนึ่ง มีเครื่องเรือวางอยู่ข้างประตูด้านใน ตรงเข้าไปถามว่ามีเรือให้เช่าหรือไม่..? สาวเจ้าของบ้านพอรู้ความประสงค์ ก็รีบไปลากหนุ่มนายหนึ่งมา บอกว่าต้องถามกับคนนี้ถึงจะได้เรื่อง...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 22-11-2010 เมื่อ 16:28
|