"เส้นทางระหว่างทุ่งใหญ่ขึ้นไปอุ้มผาง จะมีป่าใหญ่อยู่ผืนหนึ่ง เป็นป่าทึบมากเลย ท่านโมเช่เคยเดิน ๗ วันกว่าจะพ้นได้
คราวนี้เขาไปกับเรา วันแรกก็หลงทางแล้ว ท่านโมเช่เดินฟันป่าไป ปากก็บ่นไป "ไปกะอาจางที่ไหนก็หลงที่นั่ง" พอถามไปถามมา ได้ยินว่าเดินตั้ง ๗ วันจึงจะพ้น เลยตัดสินใจว่าไม่เอาดีกว่า ชุมนุมเทวดาขอให้เดินผ่านได้เร็ว ๆ
เดินไปเรื่อย ๆ สักสี่โมงเย็นเห็นฟ้าขาว ๆ บอกท่านโมเช่ให้ไปทางนั้น ท่านโมเช่ก็พูดว่า "ฮื้อ..ยังไม่ถึงหรอก" เราก็ชี้ให้ดู พอเดิน ๆ ไปปรากฏว่าทะลุป่า จากที่ท่านโมเช่เคยเดิน ๗ วัน นี่เดินแค่ครึ่งวันเท่านั้นเอง"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 25-08-2010 เมื่อ 02:19
|