เราเป็นผู้ตัดสินใจของเราเอง จะเลือกใคร คบใคร ไว้ใจใคร ผลมันตกที่เราทั้งสิ้น แล้วทำไมไม่ตัดสินใจในทางที่ถูกต้อง คบคนที่เขาเข้าใจเรา แม้มีเพียงคนเดียวก็คบแค่คนเดียว มีมากก็คบมาก จงตัดสินใจให้มีเหตุมีผล ให้เด็ดขาดเพื่อให้พ้นทุกข์ ไม่เดือดร้อน คบแล้วเราเดือดร้อน เราแสวงหาความสุขมิใช่หรือ แล้วจะไปหาความเดือดร้อนทำไม? ใครเป็นผู้แสวงหาก็ตัวเราทั้งสิ้น จิตเราเป็นเหตุ ผลมันจึงออกมา
ข้าพเจ้าจึงเขียนหลักธรรมนี้เพื่อบูชาครู ให้ข้อคิดไว้ในโลกใบนี้ จากประสบการณ์ในชีวิตที่ได้พานพบของคน ๆ หนึ่ง ที่ได้โคจรมาท่องในโลกใบนี้ชั่วขณะหนึ่ง อันมีเวลาน้อยนิดก็จะต้องจากไป จะไปไหนเราเป็นผู้ไป เป็นผู้กำหนดด้วยกฎ “ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว” ข้าพเจ้าจึงเลือกกำหนด “ทำดีเพื่อไปภพภูมิที่ดี” ปิดประตูอบายภูมิ ไม่ขอไป มันเป็นเส้นทางตามกฎแห่งกรรม จึงขอเขียนถึงเหตุปัจจัย ที่ทำให้ตัวข้าพเจ้ามีดวงตาสว่าง (ตาใน คือ ปัญญา) ต่อไปหากอยากรู้ ก็ให้ติดตามมา ท่านจะได้รู้ว่าโลกใบนี้วิเศษนัก “ข้อเขียนทั้งมวลเขียนจาก การได้พบเห็นบนโลกใบนี้ทั้งสิ้น ไม่ได้ไปพบที่ไหนเลย”
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-07-2010 เมื่อ 15:17
|