ตามเขามากราบพระเจดีย์คู่บนยอดสุดของเนินเขา นอกจากพระประธานขนาดใหญ่ทั้งสี่ทิศแล้ว ยังมีรูปหล่อโลหะเท่าองค์จริงของท่านอูคันตี และรูปปั้นงูเห่ายักษ์ ๒ ตัว ที่มาอยู่กับท่านอูคันตีสมัยสร้างวัดยังไม่เสร็จ ชาวบ้านกลัวงูกันมากทั้งที่เขาไม่ได้ทำอะไร อูคันตีเลยบอกให้เขาเข้าป่าไป โดยปั้นรูปเอาไว้แทน...
รูปปั้นงูเห่ายักษ์บริวารของอูคันตี
เดินลงมาตามทางที่เป็นโครงหลังคาคลุมบันไดยาวเป็นไมล์ ๆ ตามรายทางมีร้านขายของที่ระลึกไปตลอด แค่ทางขึ้นเขาส่วนนี้ก็หมดเป็นสิบล้านแล้วกระมัง..? เดินจนขาอ่อนกว่าจะมาถึงปากทางขึ้นที่คุณนางงามแกขายตั๋วอยู่ โซยุนท์เอารถมารออยู่แล้ว พาพวกเราอ้อมมาชมมหาศาลาอะตูมาชิ (ไร้เทียมทัน) รูปทรงแปลกตามโหฬาร...
มหาศาลาอะตูมาชิ (ไร้เทียมทัน)
ทรงศาลาลดหลั่นจากใหญ่ขึ้นไปหาเล็ก เสาปิดทองต้นมหึมาเรียงเป็นตับ สมกับชื่อไร้เทียมทานจริง ๆ เพดานเป็นไม้ประดับดาวทองทั้งหลัง มีพระประธานที่ในหลวงพระราชทานมากับกฐินหลวง เมื่อ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๐ นี่เอง ป้ายยินดีต้อนรับเป็นภาษาไทยยังติดอยู่เลย เพียงแต่เขียนชื่อวัดเขาผิดไปเท่านั้น...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 31-05-2010 เมื่อ 03:31
|