พาใจกลับบ้าน (๘)
เพราะฉะนั้น เราต้องพัฒนาสติเราให้เร็ว ให้ทันความคิดให้ได้
เพราะอะไร ? เพราะความคิดเรานั้นเร็วมากเร็วจริง ๆ เร็วกว่ารถยนต์ เร็วกว่าเครื่องบิน เร็วกว่าแสง
เครื่องบินที่ว่าเร็ว ๆ สู้ใจเราไม่ได้
นั่งอยู่ที่นี่คิดถึงลอนดอน ใจก็วิ่งไปแล้ว เห็นภาพแล้วว่า ที่ลอนดอนเป็นอย่างไร ?
คิดไปถึงปารีส ใจก็วิ่งไปแล้ว เห็นหอไอเฟลชัดเจนแล้ว
นั่ง ๆ อยู่เราคิดถึงที่บ้าน ใจก็วิ่งไปที่บ้านทันทีเลย
คิดถึงคนที่เรารัก หน้าคนที่เรารักขึ้นมาทันทีเลย
นึกถึงคนที่เราเกลียด คนที่เราไม่ชอบ หน้าของคนที่เราไม่ชอบก็ขึ้นมาทันทีเลยเหมือนกัน
ไม่ต้องขับรถไปหาเขา ไม่ต้องโทรศัพท์ไปหาเขา
นี่!!...คือการทำงานของความคิดของเรา
ที่ทำงานอยู่ตลอดและก็เร็วมาก ซึ่งเราไม่ได้สังเกตดู
__________________
การรักษากำลังใจสำคัญที่สุด...ได้ดีอย่าฟู แล้วขณะเดียวกันว่า ถ้าได้ร้ายก็อย่าฟุบ ให้เห็นว่ามันเป็นปกติของมัน เรื่องของมัน
ถ้ามันดีมาพออาศัยได้ก็ดีกับมันไป ถ้าหากว่ามันไม่ดีมา เราอยู่กับมันก็ให้รู้อยู่มีสติอยู่ ถึงเวลาก็ต่างคนต่างไปอยู่แล้ว...
กำลังใจของเราพลาดแม้แค่วินาทีเดียวนี่ อาจจะหมายถึงแพ้ทั้งกระดาน
อะไรมันก็ไม่เจ็บปวดเท่ากับต้องเกิดใหม่ มันเป็นทุกข์ เป็นโทษสุด ๆ จริง ๆ
กระโถนข้างธรรมาสน์ ฉบับที่ ๕๑
|