[เถรี]

แล้วในส่วนที่ท่านทำนั้น ยังมีการถ่ายคลิปแล้วไปโพสต์ลงโซเชียล ในลักษณะอวดวีรกรรมของตนเองอีกต่างหาก ถ้าหากว่าพระพุทธศาสนาของเรามีแต่บุคคลที่จิตหยาบในลักษณะแบบนี้ โอกาสที่ท่านทั้งหลายจะเข้าถึงธรรมในส่วนที่ละเอียดนั้นย่อมไม่มี

ดังนั้น..ในส่วนของอาบัติ หรือว่าการละเมิดศีลของพระ จึงไม่มีคำว่าเล็กน้อย เนื่องเพราะว่าอันดับแรก ถ้าเรายังละเมิดศีลอยู่ ต่อให้เป็นอาบัติเล็กน้อยขนาดไหนก็ตาม แปลว่าสภาพจิตของท่านหยาบ ไม่สามารถที่จะรองรับหลักธรรมที่ละเอียดยิ่งไปกว่านั้นได้

ถ้าทุกท่านพิจารณาดูจะเห็นว่า แม้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะตรัสกับพระอานนท์เอาไว้ในมหาปรินิพพานสูตร ทีฆนิกาย พระสุตตันปิฎกว่า "อานันทะ ดูก่อนอานนท์ สืบต่อไปในกาลเบื้องหน้า หากสงฆ์พึงหวัง จักสวดถอนสิกขาบทเล็กน้อยบางสิกขาบท ที่ไม่เหมาะสมกับยุคสมัย ก็สามารถที่จะทำได้"

แต่ว่าในการสังคายนาพระธรรมวินัยครั้งแรก บรรดาพระอรหันต์ ๕๐๐ รูป มีพระมหากัสสปเถรเจ้าเป็นประธานในการทำสังคายนา พิจารณาแล้วให้คงเอาไว้ทุกสิกขาบทครบถ้วนสมบูรณ์ ก็คือศีลทุกข้อที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากำหนดเอาไว้ว่า เรื่องนี้ห้ามทำ เรื่องนี้ต้องทำนั้น ถือว่าสำคัญทุกข้อ

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าในสภาพจิตที่ละเอียดของพระอรหันตเจ้าทั้งหลายเหล่านั้น ท่านไม่เห็นเลยว่ามีสิกขาบทใดเล็กน้อย เนื่องเพราะว่าทุกสิกขาบทล้วนแล้วแต่สำคัญทั้งสิ้น ก็คือถ้าไม่ใช่สำคัญต่อคณะสงฆ์ เพราะว่าล่วงละเมิดแล้ว ทำให้พระธรรมวินัยนี้เศร้าหมอง ทำให้คนขาดความเลื่อมใสในบวรพุทธศาสนา แล้วทำให้คนไม่ศรัทธา ไม่เข้ามาค้ำจุนพระพุทธศาสนา จนกระทั่งพระพุทธศาสนาตั้งอยู่ไม่ได้ หรือกลายเป็นว่าสิกขาบทนั้น เมื่อล่วงละเมิดแล้ว แสดงออกถึงสภาพจิตที่ยังหยาบอยู่ของผู้ล่วงละเมิด ย่อมทำให้ไม่สามารถเข้าถึงธรรมในส่วนที่ละเอียดได้

ในเมื่อท่านทั้งหลายพิจารณามาถึงตรงจุดนี้แล้ว ก็จะเห็นได้ว่า คำว่าสิกขาบทก็คือศีลต่าง ๆ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น เป็นเรื่องที่เราต้องระมัดระวังเป็นอย่างสูง ไม่มีคำว่า "ต่อหน้าทำอย่างหนึ่ง ลับหลังทำอย่างหนึ่ง" ไม่มีคำว่า "จงทำตามในสิ่งที่ข้าพเจ้าพูด แต่อย่าทำตามในสิ่งที่ข้าพเจ้าทำ" หรือไม่มีคำว่าเล็กน้อยนั่นเอง