[เถรี]

กระผม/อาตมภาพเคยฟังครูบาอาจารย์ของศาสนาหนึ่ง บอกว่าศาสนาของเขาไม่เชื่อการเวียนว่ายตายเกิด ดังนั้น..ที่คุณเมฆเจ็บไข้ได้ป่วย เป็นเรื่องปกติของคน ไม่ใช่เป็นเพราะกรรมเก่า เนื่องเพราะว่าถ้าหากว่าคุณทำกรรมเก่า คุณเกิดแล้วเกิดอีกเพราะกรรม อย่างนั้น ชาติแรกที่คุณเกิด คุณทำกรรมอะไรไว้ ? ในเมื่อการกระทำก่อนชาติแรกนั้นไม่มี ดังนั้น..จึงไม่ใช่เรื่องของกรรม..!

แต่คราวนี้ศาสนาพุทธของเราสอนให้เชื่อกรรม ท่านใดจะไม่เชื่อก็ลองดู ตายเมื่อไรแล้วก็จะรู้เอง แต่เท่าที่กระผม/อาตมภาพเจอมา ไม่ว่าจะเป็นชาติใด ศาสนาใด เมื่อตายแล้ว ฉลาดทั้งนั้น แต่ความฉลาดมาถึงตอนที่แก้ตัวไม่ได้แล้ว ก็คือบุญส่งผล หรือว่ากรรมส่งผลให้แล้ว

ดังนั้น..พอถึงเวลาเจอคนมีบุญ บรรดาท่านทั้งหลายเหล่านี้ที่วนเวียนหาที่ไปไม่ได้ ก็มักจะรุมล้อมกันเข้ามา เพราะตนเองตกอยู่ในห้วงกรรม เหมือนอย่างกับอยู่ในความมืด คนมีบุญมาปรากฏเหมือนแสงสว่างเกิดขึ้นท่ามกลางความมืด เขาทั้งหลายเหล่านี้รู้ว่า บุคคลนี้เป็นผู้มีบุญมีบารมี ก็อยากจะขอความช่วยเหลือบ้าง อยากให้เขาแบ่งเบาความทุกข์ของตนเองบ้างก็แห่ไปหากัน..!

หลายท่านถ้าไปในบางถิ่นบางที่ สงสัยว่าทำไมตนเองนอนไม่หลับ ? เหมือนมีอะไรรบกวนอยู่ตลอดเวลา วิธีที่ดีที่สุดก็คือเมื่อไปถึง ให้ตั้งใจแผ่เมตตา สวดกรณียเมตตสูตร แล้วอุทิศส่วนกุศลให้แก่เจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย ที่รักษาขอบเขตบริเวณนั้น ตลอดจนกระทั่งท่านทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้ว จะใช่ญาติก็ดี ไม่ใช่ญาติก็ดี เราสร้างบุญสร้างบารมีอะไรเอาไว้ ขอให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นอนุโมทนา เราจะได้รับประโยชน์ รับความสุขเท่าไร ขอให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นได้รับด้วย

ครั้นอุทิศส่วนกุศลให้เขาเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว ก็ขอความคุ้มครอง หรือขอความปลอดภัยด้วย เรียกง่าย ๆ ว่า "ยิงปืนนัดเดียวได้นกหลายตัว" ไม่ต้องโดนกวนจนนอนไม่หลับ แถมยังอาจจะสบายกว่าปกติ นอนลืมตื่นอีกต่างหาก..! ไปไหนถ้านอนไม่หลับ ก็ลองใช้วิธีที่กล่าวไปแล้วดู

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๒๒ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)