[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๑๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพต้องเดินทางไปยังวัดโคกหม้อ ตำบลโพธิ์เก้าต้น อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี ตามฎีกานิมนต์ของหลวงพ่อพิเชษฐ์ สีลสุทฺโธ หรือสมณศักดิ์ที่พระครูสีลสังวรวิสุทธิ์ เจ้าคณะตำบลโพธิ์เก้าต้น เขต ๒ เจ้าอาวาสวัดโคกหม้อ ซึ่งรู้จักคุ้นเคยกันตั้งแต่สมัยที่ท่านยังอยู่ที่วัดมอเจริญธรรม จังหวัดกาญจนบุรี แล้วมาภายหลัง เมื่อออกงานปลุกเสกวัตถุมงคล ก็ได้เจอกันอีกหลายครั้ง

ส่วนพระเถระที่เข้าร่วมในงานปลุกเสกวัตถุมงคลครั้งนี้ ก็มีท่านเจ้าคุณหลวงตาวัชรชัย (พระราชภาวนาพัชรญาณ วิ.) เจ้าอาวาสวัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดสระบุรี ครูบากฤษดา สุเมโธ เจ้าอาวาสวัดป่ายาง หรือว่าวัดสันพระเจ้าแดง จังหวัดลำพูน ท่านอาจารย์เอก (พระครูปลัดยุทธนา กุสลจิตฺโต) เจ้าอาวาสวัดบางพุทโธ จังหวัดลพบุรี และท่านอาจารย์บ๊ะ (พระอาจารย์ศิริชัย ชยธมฺโม) วัดโพธิ์ลังกา จังหวัดสิงห์บุรี

ครั้นเมื่อทำการปลุกเสกท่ามกลางอากาศที่ร้อนจัดมาก จนกระทั่งท่านเจ้าคุณหลวงตาบ่นว่า "จะเป็นลมแดดตาย" ซึ่งปัจจุบันนี้คำว่า "ลมแดด" มีแต่คนรุ่นเก่า ๆ อย่างพวกกระผม/อาตมภาพที่เรียกหากัน ส่วนใหญ่เขาเรียกว่า "ฮีทสโตรก" ซึ่งเมื่อคืนนี้ ทางด้านคณะธุดงค์ธรรมยาตราของนิสิตพระวิปัสสนาจารย์โครงการทุนเล่าเรียนหลวง ก็ "น็อก" ไป ๑ ราย ต้องรีบนำส่งโรงพยาบาลกัน มาวันนี้เมื่อเดินทางจากวัดนพเก้าทายิการาม มายังวัดวังปะโท่ ซึ่งเป็นการเดินย้อนกลับทางเดิม ก็มีผู้เป็นลมร่วงไปอีกราย ยังดีที่เรามีรถพยาบาล คอยระมัดระวังดูแลอยู่ จึงไม่เป็นอะไรมาก

เหตุที่เป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพซึ่งมีประสบการณ์ธุดงค์มาแล้ว สามารถพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า เกิดจากร่างกายที่ตรากตรำจนเกินกำลัง เมื่อเกินกำลังตนเอง ก็มักจะไปต่อไม่ไหว เนื่องเพราะว่าสมัยที่กระผม/อาตมภาพเดินอยู่นั้น บางทีเดินธุดงค์เป็นเวลาเป็นเดือน ช่วงท้าย ๆ ร่างกายกรอบไปหมด ข้าวของที่เพิ่มน้ำหนักแม้แต่นิดเดียว ก็ไม่อยากได้ ประมาณว่าไม้ขีดกล่องเดียวก็อยากจะโยนทิ้งแล้ว..!

ดังนั้น..ถ้าหากว่าใครมีประสบการณ์ตรงนี้ ก็จะพยายามนำของติดตัวไปให้น้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้ ไม่เช่นนั้นแล้วท่านทั้งหลายก็จะเจอประสบการณ์โหดตรงที่ว่า ต้นทางร่างกายเรายังสดอยู่ เรารับน้ำหนักขนาดนี้ไหว แต่ปลายทาง ถ้าน้ำหนักไม่มีลดลงบ้างเลย เราก็จะไม่ไหวแล้ว เพราะว่าร่างกายกรอบเต็มที