[เถรี]

เมื่อทักทายบรรดาพระสังฆาธิการที่มาร่วมงาน ตลอดจนกระทั่งผู้เข้ารับการสอบในปีนี้แล้ว เวลา ๑๐ โมงตรง กระผม/อาตมภาพก็รับหน้าที่บรรยายถวายความรู้แก่บรรดาว่าที่พระอุปัชฌาย์ของจังหวัดกาญจนบุรี โดยที่พยายามบอกว่าแนวข้อสอบนั้นจะออกอะไรบ้าง หรือว่าออกแบบไหน แล้วในขณะเดียวกัน มีเทคนิควิธีการอย่างไร ในการที่จะสวดอนุสาวนาเพื่อที่จะยกอนุปสัมบัน ขึ้นเป็นอุปสัมบันในพระพุทธศาสนา มีการเว้นวรรคและออกเสียงอักขระฐานกรณ์อย่างไร ที่จะทำให้คณะกรรมการเขายอมรับว่าเราสวดได้ถูกต้อง

เทคนิคเหล่านี้บางทีท่านก็ไม่รู้ เพราะว่าส่วนใหญ่แล้วก็สวดตาม ๆ กันมา จากที่ได้ยินจังหวะจากพรรคพวกเพื่อนฝูงบ้าง จากรุ่นพี่บ้าง จากรุ่นครูบาอาจารย์บ้าง เมื่อต้องมาอยู่ในกรอบอย่างชัดเจน เพราะว่าพระอุปัชฌาย์นั้น จำเป็นที่จะต้องไปถ่ายทอดความรู้ต่อให้กับสัทธิวิหาริก ก็คือลูกศิษย์ที่ตนเองบวชให้ หรือแม้กระทั่งอันเตวาสิก คือผู้ที่มาพึ่งพาอาศัยในวัดนั้น ๆ เมื่อเป็นต้นแบบ ก็ต้องทำให้ถูกต้องที่สุดเท่าที่จะทำได้

กระผม/อาตมภาพจึงให้ทุกท่านได้ลองสวดขึ้นพร้อมกัน เมื่อสวดแล้วก็รู้ได้อย่างชัดเจนว่า การตั้งนะโมฯ ในการสวดอนุสาวนา ที่เรียกกันว่า นะโมฯ ๕ ชั้นนั้น บรรดาว่าที่พระอุปัชฌาย์ทั้งหลาย ยังมีความเข้าใจที่ไม่ชัดเจน

การตั้งนะโมฯ ของพระภิกษุสงฆ์ของเรานั้น ถ้าหากว่าเป็นการสวดพระอภิธรรม เขาเรียกว่านะโมฯ ชั้นเดียว คือว่ารวดเดียว ๓ จบไปเลย แทบจะไม่ต้องหยุดหายใจเสียด้วยซ้ำไป ส่วนนะโมฯ ในการแสดงพระธรรมเทศนาก็ดี แสดงพระปาฏิโมกข์ก็ดี หรือว่าสวดอนุสาวนาก็ตาม เขาเรียกว่านะโมฯ ๕ ชั้น ส่วนนะโมฯ ในการเจริญพระพุทธมนต์ นั้น ส่วนใหญ่จะเป็นนะโมฯ ๙ ชั้น

คราวนี้นะโมฯ ๕ ชั้นนี้ยังมีความแตกต่างกันอยู่อีก ระหว่างนะโมฯ ๕ ชั้นของการสวดอนุสาวนา กับนะโมฯ ๕ ชั้น ในการแสดงพระธรรมเทศนา แล้วก็ยกตัวอย่างให้กับท่านทั้งหลายว่า นะโมฯ ๕ ชั้น ที่แท้จริงนั้นตั้งอย่างนี้คือ

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโมตัสสะ นี่เป็นชั้นที่ ๑

ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นี่เป็นชั้นที่ ๒

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต นี่เป็นชั้นที่ ๓

อะระหะโต สัมมา นี่เป็นชั้นที่ ๔

สัมมาสัมพุทธัสสะ นี่เป็นชั้นที่ ๕